(1) Er ist verheiratet mit MARIA van den AKKER.
Sie haben geheiratet am 19. August 1864 in 'S-GRAVENZANDE , er war 26 Jahre alt.Quelle 3
Kind(er):
(2) Er ist verheiratet mit GRIETJE van den ENDE.
Sie haben geheiratet am 12. Mai 1877 in MONSTER , er war 39 Jahre alt.Quelle 4
Kind(er):
Waar of niet waar.
Stammen wij af van Koning Willem III?
Zoals in elke familie zijn er verhalen over het verleden. U mag bepalen of het wel of niet waar is. Er gaat in onze familie een verhaal rond dat wij afstammen van Koning Willem III. Ik wil u hier graag iets over vertellen.
Neeltje Revers (geb. 01-04-1813) werd Neeltje "Verkade" op 17-02-1838, werd Neeltje Immerzeel op 11-05-1861, werd "grootmoeder van de Vaart" voor de kIeinkinderen toen zij aan "de Vaart" te Monster woonde, mogelijk Havenstraat 15.
Bijna werd zij een ongehuwde moeder van haar zoon Leendert. 2 maand voor zijn geboorte ziet zij nog kans met Maarten Verkade te trouwen en zo krijgt het kind de naam Verkade.
Wat was er gebeurd? Volgens een hardnekkig familie-gerucht het volgende: in de zomer van 1837 waren enkele Spaanse edellieden op Rozenburg en namen deel aan een daar te hunner ere georganiseerde jachtpartij.
Natuurlijk was er na afloop een feestmaal waarbij rijkelijk wijn gedronken werd. De 24 jarige Neeltje moest de gasten op hun wenken bedienen, zij was met enkele andere serveersters en koks aangesteld voor dit werk dat een extra centje opleverde en een leuke afwisseling betekende in het eentonige leven van die tijd. De stemming werd steeds vrolijker en de meisjes kwamen mee aan tafel zitten om te drinken en tenslotte te flirten met de Spaanse heren.
Dat zoiets uit de hand kan lopen is begrijpelijk en enige tijd na het feest merkte Neeltje dat zij zwanger was geworden. De schrik een ongehuwde moeder te zullen worden deed haar naarstig speuren naar een echtgenoot, waarbij duidelijk niet zo nauw mocht worden gekeken. Tenslotte komt zij in contact met een wat oudere vrijgezel: Maarten Verkade, al 45 jaar en nog steeds ongetrouwd; hoewel dus 21 jaar ouder, is dit de enige man op het eiland Rozenburg die zij heeft kunnen strikken voor een huwelijk en die op de koop toe wenst te nemen, dat zij zwanger is. Maarten vindt het interessantste aspect van dit huwelijk, dat hij nu een gratis huishoudster krijgt, want voor een echtgenote had hij eigenlijk niet zoveel interesse.
Het bewijs is wel, dat Maarten geen enkel kind bij Neeltje noch bij iemand anders verwekt had of verwekken ging. De geboorte van Leendert is al 2 maand na het huwelijk en dat is de roddelende buurtbewoners beslist niet ontgaan. De levenslustige Neeltje houdt het niet uit bij Maarten, zij komt tussen 1840 en 1842 in contact met Gerrit Immerzeel (geb. 29-09-1818), 5 jaar jonger dan zij. Er is liefde op het eerste gezicht die tot hun dood zou blijven voortduren. In februari 1842 raakte Neeltje weer zwanger. Het moment dat zij dit moest opbiechten bij Maarten zal niet leuk zijn geweest, want Maarten wist, dat het kind niet van hem kon zijn. Deze gang van zaken is weliswaar een gissing, maar blijkt wel uit het feit, dat Neeltje in zwangere staat bij Maarten wegging en bovendien Leendert meenam; als Leendert zijn zoon zou zijn geweest, had Maarten Leendert bij zich gehouden en het recht achter zich gehad, aangezien overspel plaats gevonden had.
Dat Jacobus zijn zoon niet was blijkt wel uit het feit, dat hij de jongen nooit gezien heeft. Toen Neeltje onderdak gevonden had in 's-Gravenzande en de baby geboren werd, was Maarten op Rozenburg; hij is er nooit weggeweest en heeft noch Neeltje, noch Leendert, noch Jacobus ooit weergezien. Of een scheiding in die tijd mogelijk was is niet bekend, noch iets over een alimentatie-regeling; de wraak van Maarten was, dat zolang hij leefde Neeltje niet met haar geliefde kon trouwen. Gezien de afstand Rozenburg - 's-Gravenzande in die tijd zal er verder heel weinig of niets over en weer bekend zijn geworden wat betreft Neeltje en Maarten.
Toen Maarten overleden was, heeft het nog een jaar geduurd voordat Neeltje met Gerrit trouwde, terwijl dit in theorie een dag erna had kunnen plaatsvinden. Blijkbaar kwamen Neeltje en Gerrit het pas een jaar later te weten.
Dat Gerrit Immerzeel echt de vader van Jacobus was blijkt wel uit het feit, dat hij door Neeltje te huwen de zorg op zich nam tot zijn dood te moeten zorgen voor de ongelukkige Jacobus, terwijl hij als succesvol zakenman (koopman) op zijn 42e nog een jonge knappe vrouw had kunnen huwen. Hij had echter op Neeltje gewacht en hieruit blijkt zijn grote liefde voor haar en dat hij de vader van Jacobus was, die hij inderdaad tot zijn dood (15-05-1901), dus 40 jaar lang in huis heeft gehouden.
Bij het trouwen was Neeltje al 47 jaar en verdere kinderen bleven uit.
Over de afkomst van Leendert (geb. 30-04-1838), zoon van Neeltje Revers, is wel 100 % zekerheid, dat niet Maarten Verkade de vader geweest kan zijn. Vernomen is, dat de familie van Maarten Verkade, nazaten van zijn broers en zusters, allen rossig tot blond waren, terwijl mogelijk Leendert "Verkade", maar zeker al zijn 17 kinderen zwart tot blauwzwart haar hadden. Als bewijs diene de foto's; van Leendert is helaas geen foto van vòòr 1902. Met 64 jaar was zijn haar grijs, in 1889 ook, foto's zijn waarschijnlijk toen gemaakt.
Neeltje Revers, de enige die ons hierover had kunnen inlichten, heeft in eerste instantie aan de haar meest nabijstaanden het verhaal gedaan van de Spaanse edellieden en het uit de hand lopen van de situatie na afloop van de jachtpartij. Een verhaal, maar wel een leugen dat zij deed naar aanleiding van vragen, die haar gesteld werden, zoals waarom Maarten Verkade op Rozenburg gebleven was en waarom hij niet de minste belangstelling had om zijn "zoon" Leendert op te zoeken in 's-Gravenzande, noch ooit navraag te doen over hem. Dit kan alleen maar omdat hij niet de vader was. Weliswaar was de aankondiging der geboorte van de 2e zoon de oorzaak van de definitieve breuk. Zelfs een eventuele leugen dat Maarten de vader zou zijn geweest had geen zin, want hij kon geen kinderen verwekken, maar dan nog had hij zich zeker bekommerd om de eerste zoon. Dit was temeer een bewijs, dat hij de vader van Leendert ook niet was. Neeltje Revers probeerde dus met dit verhaal een redelijk antwoord, acceptabel althans, te geven op al die vragen.
Toch is de ware toedracht op een moment dat de sfeer zeer intiem was en de alcohol de zinnen iets beneveld had tenslotte bekend geworden; mogelijk is ook, dat omwonenden achter de identiteit kwamen van een geheimzinnige bezoeker, die op regelmatige tijden ongezien bij Neeltje trachtte binnen te komen, maar daar natuurlijk lang niet altijd in slaagde dit inderdaad ongezien te doen. In ieder geval is daardoor de echte geschiedenis toch aan ons overgeleverd. De geheimzinnige persoon was de toenmalige kroonprins Willem! De in 1849 tot koning gekroonde Willem III. Er was inderdaad een jachtpartij op de Beer (eiland Rozenburg). Middelpunt van het jachtgezelschap was prins Willem. Hij werd de vader van Leendert!
In de zomer van 1837 was Willem (19-02-1817 - 23-11-1890) 20 jaar oud. Neeltje (01-04-1813 - 21-11-1898) was 24 jaar oud en geweldig knap. Het is verre van onbegrijpelijk, dat zij de avances van Willem beantwoordde. Het zou best kunnen, dat Leendert zijn oudste zoon was.
Willem Alexander Paul (Koning Willem III in 1849) huwde 2 jaar later - in 1839 dus, Sophia Frederica Mathilda, prinses van Wrtemberg (1818-1877), toen 21 jaar dus. Drie zoons ontsproten uit deze echt: Willem (1840), Maurits (1843) en Alexander (1851).
Kroonprins Willem bleef Neeltje met regelmatige tussenpozen bezoeken, hij vond bij haar mogelijk het begrip en de liefde die hij bij Sophie zo mistte. Mogelijk heeft Willem Neeltje financieel bijgestaan, de grote liefde van Neeltje was echter Gerrit Immerzeel, zoals reeds eerder werd vermeld.
Ongetwijfeld was Gerrit van haar relatie met Willem op de hoogte, maar hij had daar niets op tegen, gezien zijn zeer hechte band met Neeltje.
Of Kroonprins Willem - in 1849 tot Koning Willem III gekroond - nog af en toe bleef komen bij Neelje? Uit brieven van Koningin Sophie is een passage bekend waarin staat dat Willem weer naar die slechte vrouw in Loosduinen ging; dit lag vanuit Den-Haag gezien halverwege naar Monster. Misschien liet zij haar spionnen Willem een eind volgen en raakten die op weg naar Loosduinen door de snelle Willem het spoor kwijt, zodat ze aannamen, dat het Loosduinen moest zijn.
Dit verhaal is geschreven door Fer van Swieten.
LEENDERT VERKADE | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) 1864 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
MARIA van den AKKER | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) 1877 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
GRIETJE van den ENDE |