Kind(er):
Sampsiceramus Ik was de stichtende priester-koning van de Emesani-dynastie die leefde in de 1e eeuw voor Christus en een Aramese hoofdman of een Phylarch was. De voorouders van Sampsiceramus I waren bedoeïenen die het Syrische terrein hadden afgelegd, voordat ze besloten zich te vestigen in de Orontes-vallei en ten zuiden van de regio Apamea. Sampsiceramus I, zijn familie en zijn voorouders in Syrië hadden onder de Griekse heerschappij van het Seleucidische rijk geleefd. Sampsiceramus Ik was een zoon van Aziz / Azizus; vaderlijke kleinzoon van Iamblichus. In Emesa waren het Aramees en het Grieks veel gesproken talen en later werd het Latijn waarschijnlijk algemeen gesproken in de stad. Door de heerschappij en invloed van de Seleucidische dynastie en de Griekse nederzetting in het Seleucidische rijk, werd Emesa geassimileerd in de Griekse taal en cultuur van de Hellenistische periode. Vandaar dat Sampsiceramus I en zijn voorouders zijn gehelleniseerd door de Griekse heerschappij van Syrië en de omliggende gebieden. Sampsiceramus Ik hou van zijn vader, bleef een bondgenoot van de laatste Seleucidische Griekse vorsten van Syrië. Net als zijn vader, Sampsiceramus, was ik ook bekend als de Phylarch of the Arabs. Tegen die tijd was het Seleucidische rijk erg zwak geworden en deed altijd een beroep op de Romeinse Republiek om politieke of opvolgingsproblemen op te lossen. Rond 64 voor Christus, de Romeinse generaal en Triumvir, had Pompeius Syrië en de omliggende landen gereorganiseerd in Romeinse provincies. Pompey had clientenkoningen in de regio geïnstalleerd, die bondgenoten voor Rome zouden worden. Een van die clientenkoningen was Sampsiceramus / Sampsigeramus. De Romeinse politicus Marcus Tullius Cicero, bijgenaamd Pompey 'Sampsiceramus', maakte grapjes over de pretenties van Pompeius als oosterse potentaat. Op verzoek van Pompeius nam Sampsiceramus I gevangen en gedood in 64 voor Christus, de op één na laatste Seleucidische koning Antiochus XIII Asiaticus. Na de dood van Antiochus XIII werd Sampsiceramus I aan de macht bevestigd en zijn familie werd overgelaten aan de heersende regio onder Romeinse suzereiniteit. Klantenleiders zoals Sampsiceramus I konden routes volgen en de integriteit van Rome behouden zonder kosten voor Romeinse mankracht of de Romeinse schatkist; ze werden waarschijnlijk betaald voor het voorrecht. Emesa werd toegevoegd aan de domeinen van Sampsiceramus I, maar de eerste hoofdstad van Emesani was Arethusa, een stad ten noorden van Emesa, langs de rivier de Orontes. Het koninkrijk van Sampsiceramus Ik was de eerste van Rome's klantkoninkrijken aan de rand van de woestijn. De grenzen van het koninkrijk strekten zich uit van de Beqaa-vallei in het westen tot de grens van Palmyra in het oosten, van Yabrud in het zuiden tot Arethusa in het noorden en Heliopolis. Tijdens zijn regeerperiode bouwde Sampsiceramus een kasteel in Shmemis bovenop een uitgedoofde vulkaan en herbouwde de stad Salamiyah die de Romeinen in het heersende gebied hadden opgenomen. Na verloop van tijd vestigde en vormde Sampsiceramus een krachtige heersende dynastie en een leidend koninkrijk in het Romeinse Oosten. Zijn Priester-King-dynastie regeerde van 64 voor Christus tot tenminste 254. Toen Sampsiceramus I in 48 v. Chr stierf, werd hij opgevolgd door zijn zoon, Iamblichus. De koninklijke familie van Emesa was een Syrische Aramese dynastie van priester koningen in Emesa / moderne Homs, Syrië. Leden van de koninklijke familie hebben een aantal voorouders van de lokale Griekse bevolking in Syrië. Emesa stond bekend om de Tempel van de Zon aanbeden in een vorm van een zwarte steen. De Syrische zonnegod in het Aramees stond bekend als El-Gebal. De plaatselijke priesters vormden een machtige en invloedrijke aristocratie. Ze waren een toonaangevend koninkrijk in het Romeinse Oosten. Uit deze dynastie zijn verschillende munten bewaard gebleven. De Priest King-dynastie regeerde van Emesa van 64 v.Chr. Tot ten minste 254. Na 73 hadden de priester-koningen een ceremonieel gezag. Tussen 211 en 217 maakte de Romeinse keizer Caracalla van Emesa een Romeinse kolonie. Afgezien van Antiochië was Emesa een zeer belangrijke stad voor de Romeinen, in het oosten van het rijk. Deze havenstad, bloeide goed onder Romeinse vazallen. Rond 64 voor Christus had de Romeinse generaal Pompey Syrië en de omliggende landen gereorganiseerd in Romeinse provincies. Pompey had clientenkoningen geïnstalleerd, die bondgenoten voor Rome zouden zijn. Een van die clientenkoningen, Sampsiceramus, was het oprichtende lid van de Priest King-dynastie van Emesa. Sampsiceramus is ook bekend als Sampsigeramus. Deze naam was een bijnaam die werd gegeven aan de eerste Sampsiceramus door Pompey. Sampsiceramus was een Aramese leider die een bondgenoot was van de laatste Griekse Seleucidische vorsten van Syrië. Tegen die tijd was het Seleucidische rijk een zeer zwakke staat geworden en deed altijd een beroep op Rome om hen te helpen de crisis van het koninkrijk op te lossen. Op verzoek van Pompeius heeft Sampsiceramus in 64 v.Chr. De op één na laatste Seleucide Koning Antiochus XIII Asiaticus gevangen genomen en gedood. Van Sampsiceramus, het stichtende lid, staan ze bekend als The Sampsiceramids.
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.