Genealogie Meeldijk » Hugo Jansz de Groot (1583-1645)

Persönliche Daten Hugo Jansz de Groot 

• Er wurde geboren am 10. April 1583 in Delft.
• Beruf: Rechtsgeleerde en schrijver.
• Er ist verstorben am 28. August 1645 in Rostock, er war 62 Jahre alt.
• Ein Kind von Jan Hugens de Groot und Aeltgen Franchen van OVERSCHIE
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 11. April 2014.

Familie von Hugo Jansz de Groot

Er ist verheiratet mit Maria Reigersberch.

Sie haben geheiratet im Jahr 1608, er war 24 Jahre alt.

Kind(er):

1. Cornelia de Groot  1611-1687
2. Cornelis de Groot  1613-1665
3. Pieter de Groot  1614-1614
4. Pieter de Groot  1615-1678
5. Francesca de Groot  1616-1617
6. Maria de Groot  1617-1635
7. Diederik de Groot Heer van Kraayenburg  1618-1661

Notizen bei Hugo Jansz de Groot

Hugo de Groot (Delft, 10 april 1583 – Rostock, 28 augustus 1645) was een Nederlands rechtsgeleerde en schrijver. Hij is ook bekend als (Hugo) Grotius en wordt in oudere teksten sporadisch aangeduid als Huig de Groot.
De Groot schreef Latijnse tragedies en gedichten, theologische verhandelingen en Nederlandse gedichten. Zijn belangrijkste werken liggen op historisch en juridisch gebied. Zijn beroemdste werk is De iure belli ac pacis (Over het recht van oorlog en vrede) uit 1625. Het vormt de basis voor het moderne volkenrecht. Hij is ook bekend vanwege zijn pleidooi voor de vrije toegang tot de zee (en de vrijhandel) het Mare Liberum (1609), eerst in 1864 teruggevonden en gepubliceerd. Hedendaagse rechtsgeschiedkundigen beschouwen hem als een van de grootste juristen ooit. Grotius heeft een immense invloed op het internationaal publiekrecht uitgeoefend, zijn ideeën met betrekking tot de zeevaart bijvoorbeeld domineren het grootste deel van het hedendaags zeerecht. Grotius kan ingedeeld worden in de school van de humanisten. Algemeen wordt aanvaard dat Grotius het Vernunftrecht bepleitte, maar dit is een misvatting, daar zijn recht nog niet autonoom is en het niet los staat van God. Hij durfde de stap naar een autonoom natuurrecht niet te zetten, omdat zoiets zou kunnen impliceren dat God niet zou bestaan. Hij mag wel worden beschouwd als een voorloper van de grote natuurrechtdenkers.
Op jonge leeftijd schreef hij de Annales et historiae de rebus Belgicis. Van meer historisch belang dan deze Nederlantsche Jaerboeken en Historien was zijn boek over de Oudheyt vande Batavisch nu Hollandsche Republique. In dat laatste werk toont De Groot aan dat de Staten altijd soeverein geweest zijn. Historisch gezien is dit standpunt van De Groot onhoudbaar, maar zijn verhandeling, die uiteraard bij de Staten van Holland in de smaak viel, heeft betekenis gekregen omdat de Staten van Holland, als het om hun positie ging, zich op De Groot plachten te beroepen.
Hugo de Groot huwde in 1608 met Maria van Reigersberch (1589-1653). Zij kregen drie zonen en een dochter. Zijn tweede zoon Pieter de Groot werd eveneens rechtsgeleerde en later pensionaris van Rotterdam.

Hugo de Groot werd geboren te Delft als telg van het Nederlands patriciërs-, vanaf 1843 adellijke geslacht De Groot. Zijn vader, Jan de Groot (1554-1640), telde veel bekende geleerden uit de Republiek onder zijn vrienden. Deze herkenden al snel Hugo's bijzondere begaafdheid. Zo kon hij vanaf zijn achtste jaar dichten in het Latijn en vertaalde hij op vroege leeftijd Griekse en Latijnse boeken.
De jeugdige Hugo de Groot ging al op elfjarige leeftijd studeren aan de universiteit van Leiden, waar hij omging met medestudent Daniël Heinsius. Hun gezamenlijke leermeester was de Franse filoloog Josephus Justus Scaliger. In 1598 mocht hij mee met een gezantschap naar Frankrijk, dat onder leiding stond van Johan van Oldenbarnevelt, en als doel had van koning Hendrik IV steun te verkrijgen voor een voortzetting van de opstand tegen Spanje. Het was tijdens deze reis dat de Franse koning hem le miracle de la Hollande zou hebben genoemd, en bovendien promoveerde Hugo in Orléans tot doctor in de beide rechten (5 mei 1598), dus het "gewone" wereldlijk recht én het kerkelijk recht. Hij begon zijn carrière in 1600 als advocaat in Den Haag; in 1607 werd hij in dezelfde stad advocaat-fiscaal van de Hoge Raad van Holland, Zeeland en West-Friesland. Zijn bekendste Nederlandstalige werk is Inleidinge tot de Hollandse Rechtsgeleerdheid.
In 1613 maakte hij als diplomaat deel uit van een delegatie naar Engeland. Daar onderhield hij zich met de meest intellectuele koning die Engeland ooit gehad heeft, Jacobus I, over de kerkelijke twisten tussen de remonstranten en de contraremonstranten. Hij ontmoette daar voor het eerst de uitgeweken Franse classicus en filoloog Isaac Casaubon, met wie hij voorheen al gecorrespondeerd had. In datzelfde jaar werd hij tot pensionaris van Rotterdam benoemd.

Hollandse Biografie:
Groot (Grotius), Mr. Hugo Jansz. de, geb. Delft 10 april 1583, zijn geboortehuis stond aan de Oude Langendijk, ongeveer waar nu de Maria van Reigersberchstraat is. Hugo de Groot stamde uit een voorname regentenfamilie, waarvan hij zich terdege bewust was. Zijn grootvader was achtereenvolgens raad, burgemeester en thesaurier van Delft geweest en ook zijn vader, een zeer ontwikkelde man die omgang had met vrienden van een hoog intellectueel niveau, diende de stad in verschillende belangrijke functies.
Stellig is dit milieu van grote betekenis geweest voor de ontwikkeling van de uitzonderlijk begaafde knaap, die spoedig de reputatie had van een wonderkind te zijn. Op 8-jarige leeftijd schreef hij al Latijnse verzen en toen hij 12 was, publiceerde hij een aan Frederik Hendrik, de latere stadhouder, opgedragen ode in het Grieks. Hij stond toen reeds een jaar ingeschreven als student aan de Leidse universiteit, waar hij zich vooral verdiepte in het Romeinse recht, de klassieken en de theologie. In 1598 maakte hij deel uit van een
gezantschap naar Frankrijk, dat onder leiding stond van Justinus van Nassau en Johan van Oldenbarnevelt.
Bij deze gelegenheid moet de Franse koning, Hendrik IV, hem "het wonder van Holland" genoemd hebben.
In datzelfde jaar promoveerde Hugo, 16 jaar oud, te Orleans in de rechten. Het volgende jaar vestigde hij zich als advocaat in Den Haag, waar hij zich een grote naam verwierf. Toen de V.O.C. in een juridisch geschil over een buitkwestie verwikkeld raakte, werd De Groot verzocht haar aanspraken te verdedigen. Zo ontstond in 1605 zijn verhandeling over het buitrecht, die in 1609 een logisch vervolg vond in het werk "Mare liberum" (De vrije zee). Toen was ook reeds zijn ambtelijke loopbaan begonnen. In 1607 was hij
aangesteld tot advocaat-fiscaal (openbaar aanklager) van het Hof van Holland.
In 1613 werd Hugo de Groot benoemd tot pensionaris van Rotterdam, een functie waarin hij direct te maken had met de Staten van Holland en de Staten-Generaal. Zo kwam hij meer en meer op de voorgrond in 's lands politiek, waarbij hij nauwe aansluiting zocht bij Oldenbarnevelt. Helaas werd in die jaren de
Republiek verscheurd door godsdienstige twisten, die nauw verweven waren met politieke geschillen
(Remonstranten en Contra- remonstranten). Door ingrijpen van Maurits werd de eenheid ten slotte
bewaard en moesten de Remonstranten het veld ruimen. Hun leiders werden zwaar gestraft.
Oldenbarnevelt werd in 1619 ter dood veroordeeld en onthoofd. Hugo de Groot werd veroordeeld tot
levenslange gevangenisstraf, terwijl zijn bezittingen verbeurd werden verklaard. Later kreeg zijn vrouw
verlof zich met de kinderen bij hem te voegen op Loevestein. Meer dan twee jaar heeft De Groot op
Loevestein doorgebracht. Gelukkig mocht hij er boeken ontvangen, zodat hij zijn studie kon voortzetten.
Mr. Hugo Jansz. de Groot (1583-1645)
Dit document

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Hugo Jansz de Groot?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Hugo Jansz de Groot

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder