Er ist verheiratet mit Jeanne Marie Christine Franck.
Sie haben geheiratet.
Kind(er):
Hij werd in 1784 beroepen als Waals predikant naar Olne, een dorp in een Nederlandse Enclave in Belgisch Limburg. Olne en Bombaye waren twee dorpen in de "comté de Dalhem", een Staatse enclave in de huidige Voerstreek. In 1790 verhuisde hij met vrouw en drie zoons naar Eijsden, waar hem nog 2 dochters werden geboren.
De Vrijheid en Heerlijkehid Eijsden was een van de Staatse Landen van Overmaas, ofwel Generaliteitslanden, een aantal protestantse enclaves in de (toen) Oostenrijkse en dus Katholieke, Nederlanden. Eijsden viel onder het gezag van de Staten-Generaal in Den Haag en bezat een gereformeerde kerk. De lakenfabrikanten Paul en Wilhelm Scheibler hadden zich in 1775 vanuit Monschau in Eijsden gevestigd en van de Staten-Generaal verlof gekregen voor hun Lutherse werklieden om in de gereformeerde kerk diensten te volgen bij Lutherse predikanten uit Maastricht of Vaals. In genomede kerk kwamen ook al Rooms-Katholieken bijeen. Men noemde dit het simultaneum van de St. Catharinakerk. Tenslotte kerkten in dat gebouw vier verschillende kerkelijke groeperingen. Het verlof was uitdrukkelijk gegeven "ten kosten van de supplianten"want het Lutheranisme was binnen het grondgebied van de Republiek toen hooguit een getolereerde religie.
In de bewaard gebleven documentatie wordt aanvankelijk geen melding gemaakt van wrijvingen. Dit werd anders toen in de negentiger jaren van de 18e eeuw een vierde gemeenschap zich aandiende: de Franstalige gereformeerden uit de plaatsen die krachtens het Verdrag van Fontainebleu (1785) niet meer in Staats- maar in Oostenrijks gebied lagen. Hieronder viel o.m. de kleinde gemeente Dalhem.
Vader Borel zag zich na enkele jaren gedwonge, o.a. door pesterijen van de vijandig gezinde Katholieke bevolking van Olne en de leegloop van zijn gereformeerde gemeente, zijn geloofsgenoten in 1790 te volgen naar Eijsden. Dit was de dichtstbijzijnde actieve protestantse gemeenschap die kon rekenen op de steun van de autoriteiten in Den Haag. Vele Waalse geloofsgenoten aan de andere kant van de nieuwe staatsgrens - dus in Belgisch Limburg - waren nu "inwijkelingen" in Eijsden geworden, die door hun onbekendheid met de daar gesproken taal geestelijk dreigden te verkommeren. Er moest dus zo spoedig mogelijk een eigen predikant en schoolmeester komen. De eersten kwamen uit Olne (Borel dus), de tweede uit Dalhem. Wrijvingen konden nauwelijks uitblijven (zoals tussen ds Borel en ds Vonk van de Nederlanse gemeente in 1791). De St Catharinakerk werd nu door alle gezindten gebruikt volgens een ingewikkeld rooster. De geschillen werden bijgelegd, want "men was er op geen enkele manier op uit in de rechten te treden van de nederduitse gemeente, men wenste slechts in vrede te leven met de geloofsbroeders".
Bij het Verdrag van Den Haag van 16 mei 1795 werd een overeenkomst gelsoten tussen de Staten-Generaal en de Franse Republiek inzake de overdracht van de tot dusver aan de Republiek der Verenigde Nederlanden onderhorige delen van onze huidige provincie Limburg. De betrokken gebieden werden op 1 oktober bij Frankrijk ingelijfd, maar "la majeure partie des membres de l'eglise hollandaise fréquente aussie assidûment nos exercices publics".
Ds Borel verrichtte ook diensten in Dalhem, Olne en Verviers. De gereformeerde predikanten hebben al de hun door de Fransen opgelegde eden en beloften afgelegd. Ds Borel legde op 12 juni 1804 nog de eed van trouw af aan het nieuwe bewind van Napoleon.
Abraham Samuel Borel | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeanne Marie Christine Franck |
Toegevoegd door een Smart Match te bevestigen
Stambomen op MyHeritage
Familiesite: Fickel Web Site
Familiestamboom: 243096001-1
Toegevoegd via een Smart Match
Stambomen op MyHeritage
Familiesite: Tammeling Raket Web Site
Familiestamboom: 140034781-17