Genealogie John Muijsers » Lodewijk xiv "(de zonnekoning)" van Frankrijk (1638-1715)

Persönliche Daten Lodewijk xiv "(de zonnekoning)" van Frankrijk 

• Spitzname ist (de zonnekoning).
• Er wurde geboren am 5. September 1638 in Saint-Germain-en-Laye, 78551, Yvelines, Ile-de-France, Frankrijk.
• Beruf: Koning van Frankrijk co-vorst van Andorra, hertog van Luxemburg.
• Er ist verstorben am 1. September 1715 in Versailles, 78646, Yvelines, Ile-de-France, Frankrijk, er war 76 Jahre alt.
• Ein Kind von Lodewijk xiii van Frankrijk und Anna Maria van Oostenrijk


• Es gibt weitere biographische Informationen über Lodewijk xiv "(de zonnekoning)" van Frankrijk auf RKDartists

Familie von Lodewijk xiv "(de zonnekoning)" van Frankrijk

(1) Er ist verheiratet mit Maria Theresia van Oostenrijk.

Sie haben geheiratet im Jahr 1660, er war 21 Jahre alt.

Kind(er):

1. Lodewijk van Frankrijk  1661-1711 
2. Anne Elisabeth van Frankrijk  1662-1662
3. Marie Anne van Frankrijk  1664-1664
4. Marie Therese van Frankrijk  1667-1672
5. Filips Karel van Frankrijk  1668-1671
6. Lodewijk Frans van Frankrijk  1672-1672

(2) Er ist verheiratet mit Madame de Montespan.

Sie haben geheiratet im Jahr 1683, er war 44 Jahre alt.

Kind(er):

1. Louise Francoise van Bourbon  1669-1672
2. Lodewijk August van Bourbon  1670-1736
3. Lodewijk Caesar van Bourbon  1672-1683
4. Louise Francoise van Bourbon  1673-1743 
5. Louise Marie Anne van Bourbon  1674-1681
6. Françoise Marie van Bourbon  1677-1749 
7. Lodewijk Alexander van Bourbon  1678-1737 

(3) Er ist verheiratet mit Louise de la Vallière.

Sie haben geheiratet

Kind(er):

1. Charles Louis de la Baume Le Blanc  1663-1666
2. Philippe de la Baume Le Blanc  1665-1666
3. Marie Anne van Bourbon  1666-1739
4. Louis van Bourbon  1667-1683

Notizen bei Lodewijk xiv "(de zonnekoning)" van Frankrijk

Lodewijk XIV van Frankrijk (Saint-Germain-en-Laye, 5 september 1638 – Versailles, 1 september 1715), bekend als Lodewijk de Grote (Frans: Louis le Grand) of de Zonnekoning (Frans: le Roi-Soleil), was koning van Frankrijk en van Navarra.
Lodewijk begon zijn persoonlijke[1] regering van Frankrijk in 1661 na de dood van zijn eerste minister, de Italiaanse kardinaal Jules Mazarin. Hij was een voorstander van de theorie van het droit divin, die pleit voor de goddelijke oorsprong en tegen beperking van vorstelijke heerschappij. Lodewijk zette het werk van zijn voorgangers van het vormen van een gecentraliseerde staat bestuurd vanaf de hoofdstad voort. Hij wilde de overblijfselen van het feodalisme, die volhardden in delen van Frankrijk, elimineren. Door de adellijke elite te dwingen in zijn imposante Kasteel van Versailles te verblijven slaagde hij er in de aristocratie aan zich te binden. Vele edelen hadden deelgenomen aan La Fronde, een opstand tijdens de minderjarigheid van Lodewijk. Op deze manier versterkte hij een systeem van absolute vorstelijke heerschappij in Frankrijk die zou duren tot de Franse Revolutie.
Frankrijk was de belangrijkste Europese macht en vocht in drie grote oorlogen: de Hollandse Oorlog, de Negenjarige Oorlog en de Spaanse Successieoorlog en ook in twee relatief kleine conflicten: de Devolutieoorlog en de Frans-Spaanse Oorlog, de zogenaamde Herenigingsoorlog.
Na zijn dood, enkele dagen voor zijn zevenenzeventigste verjaardag, werd Lodewijk opgevolgd door zijn vijf jaar oude achterkleinzoon, Lodewijk XV. Alle tussenliggende erfgenamen - zijn zoon Lodewijk, le Grand Dauphin; de oudste zoon van de dauphin, Lodewijk, hertog van Bourgondië en de oudste zoon van de hertog van Bourgondië, Lodewijk, hertog van Bretagne (de oudere broer van de toekomstige Lodewijk XV) - stierven eerder dan hij.
Lodewijks geboorte kwam als een verrassing omdat zijn ouders, Lodewijk XIII en Anna van Oostenrijk, al drieëntwintig jaar getrouwd waren en tot dan toe geen kinderen hadden gekregen. Toen zijn vader overleed was Lodewijk nauwelijks vijf jaar oud. Lodewijks moeder was regentes, maar Frankrijk werd feitelijk geregeerd door kardinaal Mazarin tot diens dood in 1661. De jonge Lodewijk had zeer veel respect voor Mazarin, vooral omdat deze erin slaagde tussen 1648-1653 een opstand van de Franse adel, bekend als La Fronde, te onderdrukken.
Lodewijk kreeg onderwijs in Latijn en geschiedenis, wiskunde, Italiaans en tekenen, maar ging niet door voor een ijverige student. Dat hij niet begaafd zou geweest zijn, of nauwelijks leerde lezen wordt vaak verteld, maar behoort tot de fantasie. Hij ontwikkelde wel een buitengewone smaak voor schilderkunst, architectuur, muziek – Lodewijk speelde gitaar, toen beschouwd als een 'volks' instrument – en hij was erg begaan met dans, in die tijd een essentieel deel van de adellijke opvoeding. Lodewijk groeide op samen met Jean-Baptiste Lully, die in 1646 naar het hof was gehaald als knecht van Lodewijks nicht Anna van Montpensier.
Na een heftige, maar platonische affaire met Maria Mancini, een mooi nichtje van kardinaal Mazarin, huwde Lodewijk XIV in 1660 met Maria Theresia van Oostenrijk. Het was een politiek huwelijk, dat tot stand kwam als onderdeel van het Verdrag van de Pyreneeën, dat de vrede met Spanje na de Dertigjarige Oorlog moest bezegelen. Het paar zag elkaar voor het eerst op een klein eilandje midden in de Bidasoa in 1659. Ze trouwden een jaar later in Saint-Jean-de-Luz, een havenstadje aan de Golf van Biskaje.
Omdat uitbetaling van de bijhorende bruidsschat achterwege bleef, eiste Lodewijk de Spaanse Nederlanden op als genoegdoening. Dit leidde tot zijn eerste oorlog, de Devolutieoorlog van mei 1667 tot mei 1668, waarbij maar een klein deel van de beoogde veroveringen gerealiseerd werd.
Aan Maria Theresia heeft hij zelden aandacht geschonken. Niettemin gaf zij hem zes kinderen. Behalve de kroonprins stierven deze allemaal op jonge leeftijd. Zij droeg haar lot waardig, hoewel Lodewijk voortdurend kortere en langere relaties had met andere vrouwen, onder anderen met Henriëtta (de dochter van Karel I van Engeland), met Louise de La Vallière en met Madame de Montespan, die hem zeven kinderen schonk.
Na zijn breuk in 1680 met Montespan kreeg de koning een relatie met Madame de Maintenon, een vrome katholieke en intelligente vrouw, die aan het hof was gekomen als het kindermeisje voor Lodewijks onwettige kinderen bij Montespan. Zij zorgde voor toenadering tot zijn echtgenote en liet hem het katholieke geloof serieuzer nemen. De toenemende devotie van de koning leidde tot de herroeping van het Edict van Nantes en hernieuwde religieuze intolerantie tegenover de hugenoten. Madame de Maintenon werd aan het hof de spil van een kliekje, waartoe ook de dauphin (kroonprins) behoorde.[2] Deze vrome katholieken kregen steeds meer invloed op de ouder wordende koning. Na de dood van Maria Theresia in 1683 trouwde Lodewijk met Maintenon. Dit geheime morganatisch huwelijk werd wellicht door de biechtvader, Père la Chaise ingezegend.
De Zonnekoning werd geplaagd door ziektes (nierstenen en jicht). Bij het trekken van een kies kwam een groot deel van de bovenkaak mee, waarbij even voor zijn leven werd gevreesd. Deze en andere pijnlijke ingrepen doorstond hij. Fysieke moed kon hem niet ontzegd worden; tot zijn vijftigste ging hij zelf mee op veldtocht. Daarna kreeg hij veel last van zwaarlijvigheid.
In 1685 keek Lodewijk nog vanaf de zilveren troon van Versailles neer op de vernederde doge van de republiek Genua. Vier jaar later moest hij die troon wegens geldgebrek laten omsmelten. Hij zag zijn zoon Lodewijk en kleinzoon Lodewijk en diens vrouw Maria Adelheid van Savoye en twee van hun kinderen kort na elkaar sterven. Na het overlijden van de tweede kleinzoon Karel hing het voortbestaan van de dynastie af van één enkel achterkleinkind, de latere Lodewijk XV. Er dreigde een machtsstrijd tussen de Orléans-tak en de bastaarden (gesteund door Madame de Maintenon), ingeval ook de jonge erfgenaam zou sterven. Dat gebeurde niet, wellicht door toedoen van diens gouvernante, madame de Ventadour, die niet toeliet dat de koninklijke dokters de kleine behandelden (medische behandeling was in die tijd een belangrijke doodsoorzaak). Lodewijk werd in zijn laatste jaren geplaagd door allerlei pijnlijke kwalen zoals jicht. Hij bezweek ten slotte aan een geïnfecteerde wond die zich tot het zeer pijnlijke gangreen ontwikkelde. Lodewijk XIV overleed vier dagen voor zijn 77e verjaardag.
Lodewijk is voor zijn tijd oud geworden, 77 jaar minus 4 dagen. Hij liet bij zijn dood zijn land achter in een desastreuze toestand. De vele oorlogen hadden aanvankelijk wel terreinwinst opgeleverd, maar er waren duidelijk kosten aan verbonden en hij heeft het land met een enorme schuld opgezadeld. De belastingheffing was gebrekkig en, naar huidige normen, onrechtvaardig: de adel en geestelijkheid betaalden vrijwel niets. Een reeks van hongersnoden (onder meer in 1709) had de bevolking gedecimeerd.
De luxe van Versailles stak schril af tegen de situatie van het volk, waardoor aan het eind van zijn bewind de mening overheerste dat Lodewijk te ver was gegaan in het wegwerken van tegenstanders, het verbieden van boeken waarin de staat en de kerk werden bekritiseerd, maar vooral het uitbuiten van land en volk voor zijn persoonlijke eerzucht.
Op zijn sterfbed biechtte hij met een laat gevoel van schuldbesef één grote zonde op: "J'aimais trop la guerre" (vertaling: oorlog voeren deed ik veel te graag). Lodewijk XIV werd opgevolgd door zijn achterkleinzoon Lodewijk XV die nog maar 5 jaar oud was.

In 1660 trouwde Lodewijk XIV met Maria Theresia van Oostenrijk (1638-1683), bij wie hij zes kinderen kreeg:
Lodewijk van Frankrijk, "Dauphin van Frankrijk" (1 november 1661 - 14 april 1711), beter bekend als le Grand Dauphin;
Anne Elisabeth van Frankrijk (18 november 1662 - 30 december 1662);
Marie Anne van Frankrijk (16 november 1664 - 26 december 1664);
Marie Thérèse van Frankrijk, "Madame Royale" (2 januari 1667 - 1 maart 1672);
Filips Karel (5 augustus van Frankrijk 1668 - 10 juli 1671), hertog van Anjou;
Lodewijk Frans van Frankrijk (14 juni 1672 - 4 november 1672), hertog van Anjou.

Lodewijk XIV had ook vele verschillende kinderen bij meerdere maîtresses, waaronder vier bij Louise de La Vallière:
Karel (19 november 1663 - 1665)
Filips (7 januari 1665 - 1666)
Marie Anne (2 oktober 1666 - 3 mei 1739), mademoiselle de Blois, huwde Lodewijk Armand de Bourbon, Prins van Condé.
Lodewijk (3 oktober 1667 - 1683), graaf van Vermandois.
Zeven kinderen bij Madame de Montespan:
Louise Françoise (1669 - 1672)
Lodewijk Auguste (31 maart 1670 - 14 mei 1736), graaf van Eu en hertog van Maine.
Lodewijk Caesar (1672 - 10 januari 1683), graaf van Vexin
Louise Françoise (1 juni 1673 - 16 juni 1743), gehuwd met Lodewijk III van Bourbon, prins van Condé.
Louise Marie Anne (12 november 1674 - 15 september 1681)
Françoise Marie (25 mei 1677 – 1 februari 1749), gehuwd met Filips II, hertog van Orléans, en zoon van Filips van Orléans, hertog van Orléans, regent van Frankrijk.
Lodewijk Alexander (6 juni 1678 - 1 december 1737), hertog van Toulouse
De zonen die Lodewijk XIV had bij Madame de Montespan werden allen vernoemd naar beroemde heersers. Lodewijk August naar keizer Augustus, Lodewijk Caesar naar Julius Caesar en Lodewijk Alexander naar Alexander de Grote. En hun voornaam hebben ze natuurlijk te danken aan hun vader, ook een beroemd heerser. De betachterkleinzoon van Françoise Marie van Bourbon, Lodewijk Filips, was de laatste koning van Frankrijk.
Lodewijk had ook een kind bij Marie Angélique de Scorailles:
Een zoon (1679).
In 1684 hertrouwde Lodewijk na de dood van koningin Maria Theresia met Madame de Maintenon. Uit dit huwelijk kwamen geen kinderen voort.

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Lodewijk xiv "(de zonnekoning)" van Frankrijk?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Lodewijk xiv "(de zonnekoning)" van Frankrijk

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder