Direkte lijn Ron Roddenhof » Guillaume I le Saint ou d'Orange de Gellone (752-812)

Persönliche Daten Guillaume I le Saint ou d'Orange de Gellone 

• Er wurde geboren im Jahr 752 in Languedoc, Toulouse, France.
• Beruf: Count of Toulouse (790-812), Duke of Aquitaine (777-812), first Count of Barcelona (810-812) declared a saint.
• Er ist verstorben am 28. Mai 812 in Saint-Guilhelm-du-Désert, er war 60 Jahre alt.Quelle 1
• Ein Kind von Thiérry II Le Chambrier Comte D'Autun und Aude Martel

Familie von Guillaume I le Saint ou d'Orange de Gellone

(1) Er hat eine Beziehung mit Kunegonde d'Austrasie.

Kind(er):

1. Bertha de Gellone  775-870 
2. Cunigunda de Gellone  795-835 
3. Bernard Comte de Toulouse et D'autun  795-844 

(2) Er ist verheiratet mit Gilbourg de Herbauges.

Sie haben geheiratet

Kind(er):

1. Hellenburge Rotlinde (Rothlindis) de Gellone  785-820 

Notizen bei Guillaume I le Saint ou d'Orange de Gellone

William van Gellone

 

Van Wikipedia, de gratis encyclopedie

 

 

Spring naar navigatieSpring naar zoeken

 

 

 

 

Sint-Willem van Gellone

 

 

Willem van Gellone, Guillaume d'Orange, Willem van Aquitanië door Guercino

 

 

Geboren

c. 755 ergens in Noord- Frankrijk

 

Ging dood

28 mei 812 of 28 mei 814Gellone , bij Lodève ?Vereerd in

Rooms-katholieke kerk Oosters-orthodoxe kerk

 

gecanoniseerd

1066 door paus Alexander II

 

Grote schrijn

Klooster van Saint-Guilhem-le-Désert in Gellone ,Frankrijk

 

Feest

28 mei

 

 

 

 

 

 

 

Romaanse abside van Saint-Guilhem-le-Désert , oorspronkelijk Gellone, het klooster William gesticht in 804 en ingevoerd in 806.

 

 

Willem van Gellone ( ca. 755 - 28 mei 812 of 814 na Christus), de middeleeuwse Willem van Oranje , [1] was de tweede hertog van Toulouse van 790 tot 811. In 804 stichtte hij de abdij van Gellone . Hij werd in 1066 heilig verklaard door paus Alexander II . [2]

In de tiende of elfde eeuw, [3] werd een Latijnse hagiografie, het Vita sancti Willelmi , gecomponeerd op basis van orale tradities. Tegen de twaalfde eeuw was de legende van William gegroeid. Hij is de held van een hele cyclus van chansons de geste , waarvan de eerste het Chanson de Guillaume van omstreeks 1140 is. In de chansons wordt hij door zijn kracht en de bijnaam Fièrebrace (trots op zijn arm) [4] genoemd. markgraaf au court nez(markgraaf met de korte neus) wegens een blessure opgelopen in een gevecht met een reus.

 

 

Inhoud

 

 

1William in de geschiedenis

2William in romantiek

3referenties

4Externe links

 

 

William in geschiedenis [ bewerken ]

William werd halverwege de 8e eeuw geboren in Noord- Frankrijk . Hij was een neef van Karel de Grote (zijn moeder Aldana was de dochter van Charles Martel ) en de zoon van Thierry IV , graaf van Autun . Als een bloedverwant en vertrouwd komt , bracht hij zijn jeugd door in het hof van Karel de Grote . In 788 werd ;Chorso , Graaf van Toulouse , gevangen genomen door Baskisch Adalric en moest een eed van trouw zweren aan de hertog van Gascogne, Lupus II. Bij zijn vrijlating verving Charlemagne hem door zijn Frankische neef William (790). William heeft op zijn beurt deGascons .

In 793 riep Hisham I , de opvolger van Abd ar-Rahman I , een heilige oorlog uit tegen de christenen in het noorden. Hij vergaarde een leger van 100.000 mannen, waarvan de helft het koninkrijk Asturië aanviel, terwijl de andere helft de Languedoc binnenviel en tot Narbonne binnendrong .

William ontmoette deze kracht en versloeg hen. Hij ontmoette de moslimtroepen opnieuw nabij de rivier Orbieu in Villedaigne maar was verslagen, hoewel zijn koppige weerstand de moslimkrachten zo uitgeput had dat ze zich terugtrokken in Spanje . In 801 voerde Willem samen met Louis King van Aquitanië een grote expeditie van Franken , Bourgondiërs , Provençalen , Aquitaniërs , Gascons (Basken) en Goten die Barcelona vanaf de Morenveroverden .

In 804 stichtte hij de abdij in Gellone (nu Saint-Guilhem-le-Désert ) bij Lodève in het bisdom Maguelonne . Hij verleende eigendom aan Gellone en plaatste het klooster onder de algemene controle van Benedictus van Aniane , wiens klooster in de buurt was. [5] Onder zijn geschenken aan de abdij stichtte hij een stuk van het Ware Kruis , een geschenk van zijn neef Karel de Grote. Karel de Grote had het relikwie van de Patriarch van Jeruzalem ontvangen volgens de Vita van Willem.

In 806 trok William zich terug als monnik naar Gellone en stierf daar uiteindelijk [5] op 28 mei 812 (of 814). Toen hij stierf, werd gezegd dat de bellen in Orange vanzelf belden.

William noemde zowel zijn familie als het klooster in zijn testament: [6] Zijn wil van 28 januari 804 noemt zijn levende echtgenotes Gunegunde en Guitburgi, zijn overleden ouders, Teuderico (Theodoric / Thierry IV) en Aldana van Martel (dochter van Charles Martel) , twee broers, Teudoino en Adalelmo, twee zussen, Abbana en Bertana, vier zonen, Barnardo , Guitcario, Gotcelmo en Helmbruc, niet zijn dochter Waldrada-vrouw van Robert III uit Wormsgau, of dochter Rotlinde, en een neef, Bertrano. [7]Zijn vrouw Guitburgi zou de weduwe zijn geweest van de Moorse wali van Orange, genomen door William in zijn veldslagen tegen het Umayyad-leger van Hisham I in en rond het graafschap Narbona rond 793-796. Zijn zoon Barnardo zou door Guitburgi zijn geweest. Haar naam vóór haar doop was Orable. [8] Het is niet duidelijk of ze met William trouwde of in concubinaat werd gehouden, hoewel hij haar in zijn testament zijn vrouw noemt.

Gellone bleef onder de controle van de abten van Aniane. Het werd echter een twistpunt toen de reputatie van William groeide. Zoveel pelgrims werden aangetrokken tot Gellone dat zijn lijk werd opgegraven van de bescheiden plaats in de narthex en een meer prominente plaats kreeg onder het koor, tot de intense ontevredenheid van de abdij van Aniane. Een aantal vervalste documenten en beweringen werden geproduceerd aan elke zijde die de details van de werkelijke geschiedenis twijfelachtig lieten. De abdij was een belangrijke halte voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostela . Het romaanse klooster uit de late 12e eeuw , dat tijdens de Franse revolutie systematisch werd ontmanteld , vond zijn weg naar de kloosters inNew York . Het sacramentarium van Gellone , daterend uit de late 8e eeuw, is een beroemd manuscript.

William in romance [ bewerken ]

Hoofdartikel: La Geste de Garin de Monglane

William's getrouwe dienst aan Karel de Grote wordt uitgebeeld als een voorbeeld van feodale loyaliteit. William's carrière die vecht met Saracenen wordt gezongen in epische gedichten in de 12e en 13e eeuwse cyclus genaamd La Geste de Garin de Monglane , ongeveer twee dozijn chansons de geste die zich eigenlijk rondom William, de achterkleinzoon van de grotendeels legendarische Garin, centreren.

Een deel van de cyclus is echter gewijd aan de heldendaden van zijn vader, daar Aymeri de Narbonne genoemd , die Narbonne als zijn heerser heeft ontvangen na zijn terugkeer uit Spanje met Karel de Grote. Details van de "Aymeri" van het gedicht worden samengevoegd met een latere historische figuur die echt de was burggraaf van Narbonne van 1108 tot 1134. In het chanson hij wordt toegekend Ermengart, dochter van Didier en zuster van Bonifatius, de koning van de Lombarden . Onder zijn zeven zonen en vijf dochters (waarvan er een trouwt met Louis de Vrome) is William.

De nederlaag van de Moren in Orange kreeg een legendarische behandeling in de 12de-eeuwse epische La Prize d'Orange . Daar werd hij graaf van Toulouse in plaats van de schande Chorso, toen koning van Aquitaine in 778. Hij is moeilijk te scheiden van de legendes en gedichten die hem wapenfeiten, afstamming en titels gaven: Guillaume Fièrebras, Guillaum au Court -Nez (gebroken in een gevecht met een reus), Guillaum de Narbonne, Guillaume d'Orange. Van zijn vrouw wordt gezegd dat hij een bekeerde Saraceen was, Orable later Guibourc gedoopt.

 

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Guillaume I le Saint ou d'Orange de Gellone?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Guillaume I le Saint ou d'Orange de Gellone

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder