Persönliche Daten Johanna von Saarbrücken 

• Sie ist geboren im Jahr 1330 in Saarbrücken, DLD.
• Sie ist verstorben am 21. Oktober 1381 in Weilburg, Hessen, DLD, sie war 51 Jahre alt.
• Ein Kind von Johann II von Saarbrücken und Gilette de Bar

Familie von Johanna von Saarbrücken

Sie war verwandt mit Johann I von Nassau-Weilburg-Saarbrucken.

Kind(er):

1. Margarethe von Nassau-Weilburg-Saarbrucken  1371-1427 
2. Philipp I von Nassau-Weilburg-Saarbrucken  
3. Agnes von Nassau-Weilburg-Saarbrucken  

Notizen bei Johanna von Saarbrücken

Nassau-Saarbrücken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ga naar: navigatie, zoeken

Nassau-Saarbrücken was de naam van een aantal takken van het huis van Nassau, waarbij de kern van het land werd gevormd door het graafschap Saarbrücken.

href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Bestand:Nassau-Saarbr%C3%BCcken_1656_wapen.svg" title="Vergroten" class="internal">

Nassau-Saarbrücken (1656-1806; 1: Saarbrücken; 2: Saarwerden; 3; Moers; 4: Weilnau; 5: Merenberg; 6: Mahlberg; 7: Lahr; hart: Nassau

Inhoud

 [verbergen] 

• 1 De vorming van het complex van bezittingen rond Saarbrücken
• 2 Nassau-Saarbrücken, eerste tak (1442-1574)
  • 2.1 Uitbreiding van het graafschap
  • 2.2 De deling van 1544
• 3 Saarbrücken verenigd met Nassau-Weilburg (1574-1629)
• 4 Nassau-Saarbrücken, tweede tak (1629-1723)
• 5 Saarbrücken verenigd met Nassau-Wiesbaden en Nassau-Usingen (1723-1735)
• 6 Nassau-Saarbrücken, derde tak (1735-1797)
• 7 Bezittingen in 1797
• 8 Regenten
• 9 Literatuur

De vorming van het complex van bezittingen rond Saarbrücken[bewerken]

In 1381 erft graaf Filips I van Nassau-Weilburg (overleden 1429) via zijn moeder Johanna van Saarbrücken het graafschap Saarbrücken met Commercy en Morley in Lotharingen. Dit graafschap ligt ver verwijderd van zijn stamlanden en wordt de kern van een nieuw conglomeraat van bezittingen. In 1393 erft hij via zijn vrouw Johanna van Hohenlohe de heerlijkheid Kirchheimbolanden (met Dannenfels en Altenbaumberg) en de heerlijkheid Stauf. Verder verwerft de graaf in 1393 de helft van Ottweiler en in 1400 het slot Hattweiler en een aandeel in de burcht Nannstuhl (Landstuhl). De door deze
expansie ontstane schulden noodzaken hem in 1411 de steden ambten Commercy en Morley te verpanden. In 1412 wordt Homburg aan de Blies verworven, in 1416 wordt het slot Frankenstein gekocht van de graven van Leiningen en in 1417 wordt Wöllstein (dat tot dan een pandbezit was) een volledig eigendom. In 1421 wordt de halve heerlijkheid Diemeringen gepand van Hendrik van Vinstingen.

Nassau-Saarbrücken, eerste tak (1442-1574)[bewerken]

Uitbreiding van het graafschap[bewerken]

In 1442 delen de twee zoons van Philips I van Nassau-Weilburg het graafschap Nassau-Weilburg-Saarbrücken. De oudste broer, Jan II volgt in Saarbrücken en de jongere broer Philips II volgt in Weilburg. De bezittingen in de Palts (Dannenfels, Stauf, Kirchheim, Altenbaumberg, Wöllstein) blijven gemeenschappelijk. Het huwelijk van Jan II met Johanna van Loon levert met Heinsberg, Diest en Sichem een rijke erfenis, maar deze blijft niet binnen de dynastie. Hun dochter Elizabeth erft deze bezittingen en door haar huwelijk met hertog Willem van Gulik komen ze aan dat land. Het huwelijk van graaf Johan Lodewijk met Kataharina van Moers-Saarwerden levert meer op: in 1527 het graafschap Saarwerden in de Elzas en Lahr, Mahlberg en Kehl in Baden. De graven blijven katholiek en werken nauw samen met keizer Karel V en koning Ferdinand. Een belangrijke rol spelen ze niet, onder meer omdat het graafschap in 1544 gedeeld wordt.

De deling van 1544[bewerken]

• Philips krijgt Saarbrü;cken (uitgestorven 1554)
• Jan III krijgt Ottweiler (uitgestorven 1574)
• Adolf krijgt Kirchheim met de bezittingen in de Palts (uitgestorven 1559)

Deze deling duurt niet lang. In 1559 zijn de gebieden weer herenigd, waarna in 1574 de tak Nassau-Saarbrücken geheel is uitgestorven.

Saarbrücken verenigd met Nassau-Weilburg (1574-1629)[bewerken]

Na het uitsterven van Nassau-Saarbrücken in 1574 wordt het gebied herenigd met Nassau-Weilburg, dat inmiddels een protestantse staat is geworden. De reformatie wordt dus ook in Saarbrücken ingevoerd. Het graafschap Saarwerden wordt door het hertogdom Lotharingen als leen terug genomen. Omdat de broers Albrecht en Philips IV Nassau-Weilburg hebben gedeeld, delen ze in 1574 ook de Saarbrücker erfenis: Albrecht krijgt Ottweiler en Philips IV krijgt Saarbrücken. Na de dood van Philps IV in 1602 wordt alles weer verenigd. Na het uitsterven van Nassau-Wiesbaden-Idstein in 1605 zijn dan alle landen van de Walramse tak van het huis Nassau onder graaf Lodewijk II verenigd. Hij voert een gecentraliseerd bestuur, waarbij Saarbrücken het centrum is. Dit heeft echter geen blijvende effecten, want in 1629 vindt er een nieuwe verdeling van de landen plaats, midden in de Dertigjarige Oorlog en dat maakt de gebieden weerloos tegen militair geweld. De deling van 1629 kan aanvankelijk niet uitgevoerd worden omdat de graven op de vlucht zijn voor oorlogsgeweld. De definitieve verdeling vindt plaats op 6 maart 1651, dus na afloop van de Dertigjarige Oorlog.

• Jan krijgt het graafschap Wiesbaden-Idstein met de heerlijkheid Lahr en het halve ambt Kirberg.
• Willem Lodewijk krijgt het graafschap Saarbrücken met Jugendheim, Wöllstein, Alt- und Neuweilnau, Usingen en Kirberg
• Ernst Casimir krijgt het graafschap Weilburg met Reichelsheim, Kirchheim, Stauf en de Rijndorpen

in 1629 draagt het hertogdom Lotharingen het graafschap Saarwerden weer over aan Nassau.

Nassau-Saarbrücken, tweede tak (1629-1723)[bewerken]

Het graafschap Nassau-Saarbrücken wordt in 1659 verder verdeeld:

• Johan Lodewijk krijgt Ottweiler (uitgestorven 1728)
• Gustaaf Adolf krijgt Saarbrücken (uitgestorven 1723)
• Wolrad krijgt Usingen (uitgestorven 1816)

In deze tijd voert Frankrijk de Reunions-politiek. Saarbrücken, Ottweiler, Saarwerden en Homburg worden in 1679/80 bij Frankrijk ingelijfd. De Vrede van Rijswijk in 1697 geeft de gebieden terug aan de rechtmatige eigenaren. Inmiddels waren de lande met geweld gerekatholiseerd. Deze rekatholisering mocht niet worden teruggedraaid.

Saarbrücken verenigd met Nassau-Wiesbaden en Nassau-Usingen (1723-1735)[bewerken]

Na het uitsterven van de oudste tak Saarbrücken valt het graafschap in 1723 aan de tak Ottweiler, die sinds 1721 ook in Wiesbaden-Idstein regeert. Omdat deze tak in 1728 uitsterft valt alles aan de derde tak, Nassau-Usingen. Vrijwel alle landen zijn nu weer herenigd, er is alleen nog een tak in Weilburg. Aan het eind va het regentschap van Charlotte Amalia van Nassau-Dillenburg in 1735 vindt er echter een nieuwe deling plaats onder haar beide zoons, waarbij er weer een zelfstandige tak te Saarbrücken ontstaat.

• Karel krijgt Nassau-Usingen (uitgestorven 1816)
• Willem Hendrik krijgt Nassau-Saarbrücken (uitgestorven 1797).

Nassau-Saarbrücken, derde tak (1735-1797)[bewerken]

Gedurende deze periode ontstaat er rust in het graafschap. In 1766 worden de grensgeschillen met Frankrijk opgelost. Daarbij worden 14 Frans-Lotharingse dorpen op de rechteroever van de Saar geruild tegen 13 plaatsen op
de linkeroever van de Saar. Hieronder valt de heerlijkheid Püttlingen, waarvan de graaf van Wied-Runkel eigenaar is. In 1768 regelt het vergelijk van Hagenbach met het keurvorstendom van de Palts de onenigheden tussen de landen.

Franse revolutionaire troepen bezetten Saarbrücken in november 1793, waarna het land in 1797/1801 wordt ingelijfd bij Frankrijk. In 1797 sterft ook het huis Nassau-Saarbrücken uit. De aanspraken gaan naar de vorst van Nassau-Usingen. De vorst
van Nassau-Usingen wordt in de Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 gecompenseerd voor het verlies van Saarbrücken. Het Congres van Wenen kent het grootste deel van het graafschap Saarbrücken toe aan het koninkrijk Pruisen en een kleiner deel aan het koninkrijk Beieren. Ook blijven enkele dorpen bij Frankrijk.

Bezittingen in 1797[bewerken]

• Vorstendom Saarbrücken
• Heerlijkheid Ottweiler
• enige dorpen van de abdij Wadgassen
• twee derde van
  het graafschap Saarwerden (ambt Harskirchen, het andere deel is in bezit van Nassau-Weilburg)

Regenten[bewerken]

regering	naam	geboren	overleden	familie
1381-1429	Filips I	1368	2-7-1429
1429/42-1472	Jan II	4-4-1423	25-7-1472	zoon
1472-1545	Johan Lodewijk	19-10-1472	4-6-1545	zoon
1545-1554	Filips II	25-7-1509	19-6-1554	zoon
1554-1574	Jan III	5-4-1511	23-11-1574	broer
1574-1602	Filips IV	14-10-1542	12-3-1602	zoon van Filips III van Nassau-Weilburg
1602-1627	Lodewijk II	9-8-1565	8-11-1627	zoon van broer
1625/7-1640	Willem Lodewijk	18-12-1590	22-8-1640	zoon
1640-1642	Crato	7-11-1621	14-7-1642	zoon
1642-1659	Johan Lodewijk	24-5-1625	9-2-1690	broer
1642-1677	Gustaaf Adolf	27-3-1632	9-10-1777	broer
1677-1713	Lodewijk Crato	28-3-1663	14-2-1713	zoon
1713-1723	Karel Lodewijk	6-1-1665	6-12-1723	broer
1723-1728	Frederik Lodewijk	3-11-1651	25-5-1728	zoon van Johan Lodewijk van Nassau-Ottweiler
1728-1735	Karel	31-12-1712	21-6-1775	zoon van Willem Hendrik I van Nassau-Usingen
1735/42-1768	Willem Hendrik II	6-3-1718	24-7-1768	broer
1768-1794	Lodewijk	3-1-1745	2-3-1794	zoon
1794-1797	Hendrik	9-3-1768	27-4-1797	zoon

Literatuur[bewerken]

• K. Demandt, geschichte des Landes Hessen (1972)
• A.J Weidenbach, Nassauische Territorien (1870)

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Johanna von Saarbrücken?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Johanna von Saarbrücken

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder