Sie ist verheiratet mit Princeps van Billung.
Sie haben geheiratet
Kind(er):
Mogelijk is Pepijn huwelijken aangegaan. Een eerste echtgenote zou Bertha van Toulouse zijn, mogelijk een dochter van Willem van Gellone. Een tweede partner was mogelijk Chrothais, via vader Bernard een kleindochter van Karel Martel. Wel had hij (onwettige?) kinderen:Bernard van Italië, (797 - Aken, 14 april 818). Opvolger van zijn vader als koning van Italië. Na zijn verzet tegen Lodewijk de Vrome afgezet en (onbedoeld) gedood.
Aeda, (geb. 798), gehuwd met de Saksische edelman Billung, ouders van Oda, de vrouw van Liudolf van Saksen
Adelheid/Adèle, echtgenote van Lambert I, graaf van Nantes en hertog Spoleto
Er zijn veel speculaties over de identiteit van de minnares(sen) van Pepijn, maar geen van deze speculaties heeft echter historische gronden.
De Billungers vormen een adellijk Saksisch geslacht uit de vroege middeleeuwen. Ze worden onderscheiden in oude en jonge Billungers, waarbij de familiebanden tussen beide niet altijd duidelijk zijn.
Oude Billungers
De oude Billungers zijn afkomstig uit Wetigau en behoorden tot de belangrijkste families van Oost-Saksen ten tijde van Karel de Grote. De eerste met naam bekende Billunger is graaf Wichman Billung (Wychmannus), die in 811 onderhandelingen aan de Eider gevoerd zou hebben. Wichman II was graaf in Hamaland. Zijn zoon graaf Egbert, vermoedelijk de grootvader van Herman Billung (-973), kreeg van koning Arnulf (850-899) gebieden in Bardengouw toegewezen. Tot de familie behoort ook de "princeps" Billung, die door zijn dochter Oda (-913) de schoonvader van de Saksische graaf Liudolf (-866) werd, de stamvader der Liudolfingers.
Jonge Billungers
In de eerste helft van de 10e eeuw steeg de invloed van de jonge Billungers in het gebied. Machtbasis waren de eigen bezittingen van de familie, evenals de grafelijke rechten op de Elbe, op Lüneburg en op de Boven-Wezer. Herman Billung werd in 936 door koning Otto I belast met de bescherming van de Beneden-Wezer, de naar hem genoemde Billungermark. De regelmatige plaatsvervanging voor de koning werd in 961 vervolledigd met de hertogelijke rechten. Hij werd als hertog opgevolgd door zijn zoon Bernhard (rond 950-1011), die door zijn huwelijk met Hildegard van Stade het land Hadeln verwierf. Uit dit huwelijk stamde hertog Bernhard II. Zijn zoon Ordulf regeerde tot 1072.
De laatste Billunger, Ordulfs zoon hertog Magnus, stond in 1073-1075 in oppositie met de Saliërs, wat de vermindering van de invloed van de familie op het einde van de 11e eeuw met zich meebracht. Na zijn dood werden zijn bezittingen verdeeld. Het hertogdom was voor Lotharius van Supplinburg, de latere keizer, de familiegoederen kwamen door de huwelijken van de dochters van de hertog aan de Ascaniërs en de Welfen, die hierop hun overheersende positie in Saksen en Thüringen baseerden.
Liudolf (vóór 806 - 11 maart 866) is vanaf 840 vermeld als graaf in Saksen. In 845 bezocht hij met zijn vrouw de paus in Rome, om zijn steun te vragen voor de oprichting van een vrouwenklooster. Dat klooster werd door hen gesticht in 852 in Brunnshausen, en zou later naar Gandersheim worden verplaatst. Vanaf 850 wordt hij ook genoemd als hertog van de Oost-Saksen (Latijn: dux orientalis Saxonum), hij vocht tegen de Slaven en de Vikingen. Zijn persoonlijke bezittingen lagen ook in het oosten van Saksen. Liudolf is begraven in zijn eigen klooster in Brunnshausen.
Het geslacht van de Liudolfingen (ook de Ottonen) is naar hem genoemd, omdat hij er de oudste met zekerheid bekende vertegenwoordiger van is. Er wordt echter algemeen vanuit gegaan dat zijn ouders de graaf Bruno van Saksen (geb. ca. 770) en Auda (geb. ca. 780) waren, de ouders van Bruno zijn dan de krijgsheer Bruno van Engern (geb. ca. 725) en Gisla van Verla (geb. ca. 735).
Liudolf was gehuwd met Oda (ca. 806 - 17 mei 913), dochter van de princeps van Billung (Billungers) en Aeda, dochter van Pepijn van Italië en dus kleindochter van Karel de Grote. Oda stichtte in 885 het klooster van Calbe an der Milde en werd meer dan 100 jaar oud. Liudolf en Oda hadden twaalf kinderen.
Brun van Saksen
Otto I van Saksen
Thankmar, van 877/879 abt van Corvey
Liutgard van Saksen
Enda
de H. Hathumod van Brunshausen
Gerberga, tweede abdis van Gandersheim 874-896
Christina, derde abdis van van Gandersheim 896-919
nog een dochter en drie zonen; die allen jong zijn overleden
Volgens andere bronnen was hij getrouwd met Hedwig, dochter van Everhard van Friuli.
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.