Dit wordt en kleine serie over kasteel Marquette, na slot Assumburg het tweede kasteel in Heemskerk.
Ten noorden van het centrum van Heemskerk ligt kasteel Marquette. Tot 1612 stond het slot bekend als het "huys tot Heemskerk"(slot Heemskerk). Rond 1250 liet graaf Willem ll een sterke burcht bouwen op de plek waar tot op dat moment een door de Vikingen gebouwde versterking stond. De nieuwe burcht vormde een onderdeel van de verdediging tegen de West-Friezen. Gerard van Heemskerk is de eerste bewijsbare eigenaar geweest van het kasteel (1271). Op 10 januari 1300 droeg hij het huis over aan zijn nieuwe landheer graaf Jan van Henegouwen. Hij kreeg het direct in leen terug met de bepaling dat het later zou overgaan op zijn wettige nakomelingen en bij het breken daarvan öp de oudsten ende op den naesten van der swaertsyde van de geslachte van Eemskercke die toequame van volre gheborte"
Nadat het slot bij erfenis in verschillende handen was overgegaan, werd het in 1610 verkocht aan een zekere familie De Hertaing. Daniël Hertaing was heer van Marquette in Henegouwen. Vanaf die tijd heet het kasteel "Marquette"
Kasteel Marqette is het langst bewoonde onderkomen van zijn soort in Noord-Holland. Jonkheer Gevers was tot 1979 de laatste particuliere eigenaar. Na een algehele restauratie in 1980 is het kasteel omgetoverd tot :Chateau Marquette".
Een historisch en multifunctioneel gebouw voorzien van modern comfort, zoals een restaurant en conferentieoord.
Het slot Heemskerk of kasteel Marquette
Ten noorden van het centrum van Heemskerk ligt kasteel Marquette. Tot 1612 stond het slot bekend als het 'huys tot Heemskerk' (slot Heemskerk). Rond 1250 liet graaf Willem II een sterke burcht bouwen op de plek waar tot op dat moment een door Vikingen gebouwde versterking stond. De nieuwe burcht vormde een onderdeel van de verdediging tegen de West-Friezen. Gerard van Heemskerk is de eerste bewijsbare eigenaar geweest van het kasteel (1271). Op 10 januari 1300 droeg hij het huis over aan zijn nieuwe landheer graaf Jan van Henegouwen. Hij kreeg het direct in leen terug met de bepaling dat het later zou overgaan op zijn wettige nakomelingen en bij het breken daarvan 'op de oudsten ende op den naesten van der swaertsyde van de geslachte van Eemskercke die toequame van volre gheborte'.
Van kasteel naar chateau
Nadat het slot bij erfenis in verschillende handen was overgegaan, werd het in 1610 verkocht aan een zekere familie De Hertaing. Daniël Hertaing was heer van Marquette in Henegouwen. Vanaf die tijd heet het kasteel 'Marquette'. Kasteel Marquette is het langst bewoonde onderkomen van zijn soort in Noord-Holland. Jonkheer Gevers was tot 1979 de laatste particuliere eigenaar. Na een algehele restauratie in 1980 is het kasteel omgetoverd tot 'Château Marquette'. Een historisch en multifunctioneel gebouw voorzien van modern comfort, zoals een restaurant en conferentieoord. De bijbehorende boerderij is omgebouwd tot een luxe hotel. Het landgoed rond Château Marquette bevindt zich in een beschermd natuurgebied.
Slot Assumburg
Slot Assumburg is een omgracht rechthoekig kasteel. Het ligt in Heemskerk (Noord-Holland).
In zijn huidige vorm dateert het kasteel uit de 15de en 16de eeuw. Het ziet eruit als een versterkt huis, maar het heeft in deze vorm nooit een verdedigende functie gehad: het heeft vrij dunne muren en is dus in feite niet meer dan een adellijk landhuis.
De stichting van het kasteel
De Assumburg moet zijn gesticht in de 13de eeuw. Hoe de Assumburg er toen uitzag, is niet bekend: in het huidige kasteel zijn geen sporen gevonden uit die tijd. Het is dan ook mogelijk dat het oorspronkelijke gebouw niet precies op dezelfde plek stond. Wel zal het oorspronkelijke kasteel versterkt zijn geweest, want het waren roerige tijden.
De oudst bekende eigenaar was Willem van Velsen. Van hem is bekend dat hij de zoon was van ridder Hugo van Rietwijk, en dat hij in 1315 voor het geweld van de Friezen uit Egmond gevlucht was.
De zuidwest-kant van het kasteel
Vanaf 1328 was de Assumburg in handen van Barthout van Assendelft, waarschijnlijk een bloedverwant van Willem van Velsen. Hij droeg de Assumburg op aan de machtige heer Jan van Polanen en kreeg het in 1335 van hem in leen terug [uitleg]. De Assumburg zou in handen van de Van Assendelfts blijven tot in de 17de eeuw.
Een onbezonnen verhouding
In 1486 kwam het kasteel aan Nicolaas van Assendelft. Nicolaas had een zoon – Gerrit IV van Assendelft -, die naar Orléans in Frankrijk werd gestuurd om er te studeren. Daar kreeg Gerrit een verhouding met Catharina le Chasseur, de dochter van de kastelein waar hij in de kost was. Toen Gerrit een keer bij een nachtelijk bezoek aan Catharina door haar vader werd betrapt, werd Gerrit door hem gedwongen om met zijn dochter te trouwen, wat Gerrit accepteerde.
Eenmaal afgestudeerd keerde Gerrit terug naar Holland. Hij en Catharina kregen een zoon en Gerrit erkende haar als zijn vrouw en moeder van zijn zoon, maar hij nam ze niet in huis: hij kocht voor hen een apart huis in Den Haag.
Catharina le Chasseur vond al gauw dat ze te weinig geld kreeg en vroeg om een verhoging van haar uitkering. Na een proces van twee jaar tegen Gerrit kreeg ze dat toegewezen. Later besloot ze om met de hulp van haar kapelaan haar inkomen verder te vergroten door valse munten te gaan slaan. Daar was echter geen vakman bij betrokken, waardoor de valsheid van haar munten snel aan het licht kwam. Zij en haar kapelaan werden gevangen gezet en in 1541 tot de brandstapel veroordeeld. Uiteindelijk werd het vonnis “verzacht”: Catharina werd in een zak gebonden en in het water gegooid zodat ze verdronk.
Het huidige kasteel
Gerrit van Assendelft was ondertussen bezig het kasteel te verbouwen. Het is toen (omstreeks 1546) dat de oorspronkelijke Assumburg plaats maakte voor het huidige kasteel.
In 1559 overleed Gerrit van Assendelft. Hij had gedacht de zoon die hij met Catharina had gekregen te kunnen “onterven” door hem te bestemmen voor de geestelijke stand, waardoor de neef van Gerrit, Otto van Assendelft, het kasteel zou erven. De zoon van Catharina – Nicolaas van Assendelft genaamd – kreeg echter dispensatie van de Paus om zijn geestelijke ambt te mogen verlaten en kreeg zo de nalatenschap van zijn vader in handen.
Nicolaas van Assendelft overleed in 1570 zonder kinderen na te laten. Het kasteel bleef volgens de wil van Nicolaas in de familie van Assendelft en vererfde dus op Floris van Assendelft, de kleinzoon van bovengenoemde Otto van Assendelft. Na de dood van Floris en van zijn vader werd de broer van Floris – Gerrit V van Assendelft – in 1601 met het kasteel beleend. Hij overleed in 1617 ongehuwd. Met zijn overlijden stierf het geslacht van Assendelft in mannelijke lijn uit.
De oostkant van het kasteel
De laatste eigenaren
Het kasteel vererfde in de vrouwelijke lijn en werd in 1694 verkocht aan een Amsterdamse bankier, Jean Deutz (1655-1719). Na zijn dood bleef het kasteel in zijn familie en werd tot 1867 gebruikt als zomerhuis.
Uiteindelijk vererfde het kasteel op Jhr. Mr. Hugo Gevers. Deze verkocht de hele inboedel en het land dat bij het kasteel hoorde (1868). Daarnaast sloopte hij alles wat waarde had uit het kasteel; veel is terechtgekomen op het nabijgelegen kasteel Marquette, dat Hugo ook in zijn bezit had.
Na een jaar aan een gefortuneerde Engelsman verhuurd te zijn geweest, en ook nog tijdelijk als hospitaal en als school te zijn gebruikt, werd het kasteel door Hugo Gevers in 1911 verkocht aan het Rijk. Na nog enige tijd leeg te hebben gestaan, werd het kasteel ten slotte hersteld.
Vandaag de dag
Na 1933 is het kasteel bijna onafgebroken in gebruik geweest als jeugdherberg.
Het kasteel is nu een hotel. Het is alleen toegankelijk voor hotelgasten.
Slot Assumburg
De provincie Noord-Holland telde in de middeleeuwen een groot aantal burchten en kastelen. Een van de kastelen die de tand des tijds heeft doorstaan, is het slot Assumburg. Het slot stond oorspronkelijk bekend als 'Williaems Woninghe van Velsen'. Rond 1450 verandert deze naam in Assumburg, waarin de naam van het nabijgelegen gehucht Assum is terug te vinden. Het adellijke geslacht Van Assendelft heeft van 1328 tot 1601 het kasteel bewoond. De Van Assendelfts bezaten de heerlijke rechten en mochten zich Heer van Heemskerk noemen. In 1694 komt het kasteel in handen van de rijke koopman mr. Jean Deutz. Deze laat het kasteel verfraaien en prachtige tuinen aanleggen. De laatste adellijke eigenaar is jonkheer mr. Hugo Gevers. Hij bezat ook kasteel Marquette.
Er ist verheiratet mit Arnoudsdr van Heusden.
Sie haben geheiratet
Kind(er):
officieel Gerard van Teylingen
Huis van Heemskerck / Marquette
M : Gerard van Teijlingen Van Heemskerk
Zoon van / Son of : Willem I Van Teylingen & Maria Van Castricum
Huwt/Marr
W : NN Arnoudsdr Van Heusden
Dochter van / Daughter of : Heer Arnoud II Van Heusden & Machteld Von Heinsberg
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.