Grimoald van Landen wordt omstreeks 615 geboren als zoon van de Austrasische hofmeijer Pippijn van Landen en diens echtgenote de heilige Iduberga. Als zijn vader in 640 overlijdt, volgt Grimoald hem op als hofmeijer van Austrasië. Aanvankelijk houdt het paleis Grimoald op afstand. Ze zijn bang voor zijn fanatisme en zijn zucht naar macht. Grimoald slaagt er echter in om het vertrouwen van de 10-jarige koning Sigibert III te winnen. Bovendien zorgt hij ervoor dat Otton (degene die de zozeer begeerde positie van hofmeijer had gekregen) uit de weg wordt geruimd.
Sigibert is de eerste van de zogenaamde "vadsige koningen". Aanvankelijk laat Grimoald de kind-koning zijn gang gaan. Als snel blijkt dat dit een slecht idee is want Sigibert blijkt niet in staat om een opstand van de Thüringers neer te slaan. Sigibert III is getrouwd met Immachilde van Zwaben maar het koninklijke paar blijft aanvankelijk kinderloos. Grimoald maakt van dit feit handig gebruik door Sigibert zover te krijgen dat hij Grimoald's eigen zoon adopteert als zijn erfgenaam. Grimoald was zo brutaal geweest om de jongen reeds bij zijn doop de Merovingische koningsnaam "Childebert" mee te geven.
Als in een goedkope stuiverroman, blijkt niet lang daarna koningin Immachilde zwanger te zijn. Zij bevalt in 651 van een zoon, Dagobert II. Als Koning Sigebert III in 656 overlijdt, schuift Grimoald zijn eigen zoon Childebert naar voren als troonopvolger. De 5-jarige zoon van Sigebert laat hij de kruin scheren en door de bisschop van Poitier naar een klooster in Ierland brengen om monnik te worden. Grimoald's zoon Childebert III wordt inderdaad koning maar dit wordt niet geaccepteerd door de Merovingische koning van Neustrië en Bourgondië. Op zijn bevel worden Grimoald en zijn zoon in 662 in Parijs om het leven gebracht.
Grimoald wordt opgevolgd door zijn neef Pippijn II van Herstal die orde op zaken zal stellen in het Austrasische rijk.
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.