Familienstammbaum Bas » Gregorius "de Verlichter" "Suren" van Armenie (239-325)

Persönliche Daten Gregorius "de Verlichter" "Suren" van Armenie 

• Spitzname ist Suren.
• Er wurde geboren im Jahr 239.
• (Geschiedenis) .Quelle 1

  Gregorius de Verlichter (Armeens: ?????? ?????????? , Grigor Loesavoritsj; Grieks: G???????? F?st??, Gregorios Foster) (ongeveer 239- ongeveer 325) was een Armeense heilige, de stichter en de patroonheilige van de Armeens-apostolische Kerk, geboren omstreeks 257. Gregorius was in belangrijke mate verantwoordelijk voor de kerstening van Armenië. Zijn feestdag is op 9 juni.
  
  Legende over zijn jeugd
  
  Sint-Gregorius, wiens geboortenaam Suren was, was de zoon van Prins Anag. Deze had rond 240 na Christus de opdracht gekregen om Koning Khosro II van Armenië te vermoorden. Met hulp van zijn broer slaagde hij daarin. De broers werden daarop door het Armeense leger gedood, tezamen met hun families. Slechts twee kinderen overleefden de slachtpartij: Gregorius en zijn broer. Hun christelijke verzorgster Sophia nam de jongens mee naar Caesaria (nu Kaysari) in Cappadocië. Daar werd Gregorius gedoopt en als christen opgevoed. Er wordt gezegd dat Sint-Firmilian, de geleerde bisschop van Caesarea, speciale aandacht had besteed aan het onderwijs van Gregorius.
  
  Toen Gregorius oud genoeg werd, trouwde hij met een christelijk meisje genaamd Mariam, dochter van David, uit een belangrijke adellijke familie van Armenia Minor. De broer van Mariam was Sint-Athenogenes, prelaat van Bedochton, die later martelaar werd en bekend is geworden door de werken van vroege christenen. Drie jaar na de geboorte van Aristakes scheidde het paar vrijwillig.
  Legende over de bekering van koning Tiridates
  
  Na de scheiding van Mariam trekt hij naar Groter Armenië en begon aan zijn prediking. Er waren in zijn tijd al christelijke gemeentes dankzij de apostelen Thaddeus en Bartholomeus maar het geloof was ondergronds. Koning Tiridates IV, de zoon van de vermoordde koning Khosro, was een trouw bondgenoot van de Romeinse keizer en in het Romeinse Rijk werd het christendom vervolgd.
  
  Zonder dat de koning wist dat hij de zoon van de moordenaar van koning Khosro was, werkte Gregorius als secretaris voor Tiridates. Toen Gregorius weigerde mee te doen aan de verering van de godin Anahit, werd hij gevangengenomen. Hij werd door Tiridatus ondervraagd en Gregorius bekende dat hij christen was. Daarop werd Gregorius gemarteld, maar hij volhardde in zijn geloof. Tiridatus gaf uiteindelijk het bevel om hem in Khor Virab (Armeens voor "diepe put") te gooien. Op deze put is later een kerk en klooster gebouwd en is een pelgrimsoord ontstaan. Het ligt nu aan de grens met Turkije in Armenië.
  
  Dertien jaar werd Gregorius in die put gevangen gehouden. Gregorius overleefde deze marteling dankzij een vrouw die hem brood en water gaf. Als straf voor zijn wreed en losbandig gedrag werd Tiridates krankzinnig en hij leefde met de wilde zwijnen. Een prinses kwam op het idee om Gregorius te vragen om Tiridates te genezen. Door de predeking van Gregorius kwam Tiridates weer tot zijn verstand en hij liet zich dopen en verklaarde het christendom tot staatsgodsdienst.
  Historische gegevens
  
  301: Gregorius de Verlichter doopt Tiridates, deze verklaart het christendom tot staatsgodsdienst. Gregorius laat de kathedraal van Edzjmiatsin bouwen.
  315: Gregorius wordt patriarch en organiseert de Armeense Kerk. Hij stimuleert tot de zending onder de buurvolken in Iberia en Albania (landstreken van de toenmalige Kaukasus).
  318: Gregorius treedt af en draagt de leiding van de kerk over aan zijn zoon Aristakes. Hij trekt zich terug in een klooster.
  Gregorius werd begraven in Tordan (Doganköy) bij Trabzon.
  
  Zijn beide zonen Aristakes en Vrtanes werden respectievelijk tweede en derde patriarch van de Armeens-apostolische Kerk.
  Verering
  
  Gregorius de Verlichter wordt door veel kerken als heilige vereerd. Bij zijn verering raakte men ervan overtuigd dat Gregorius de genade der apostelen had gekregen, omdat hij niet ver van het graf van de apostel Thaddeus, de eerste verlichter van Armenië, verwekt was.
  
  Zijn hoofd bevindt zich in Italië, zijn rechterhand is nog in Echmiadzin en zijn linkerhand is in Libanon. De San Gregoro Armeno in Napels is gebouwd door een groep nonnen die met relieken van Gregorius het Byzantijnse Rijk waren ontvlucht ten tijde van de iconoclasten strijd.
  
  Zijn feestdag is in de Armeneens-apostolische Kerk op 9 juni en in de Oosters-orthodoxe Kerken en Rooms-katholieke Kerk op 30 september.

• (Levens event) .Quelle 2

  Saint Gregory the Illuminator or Saint Gregory the Enlightener (Armenian: ?????? ?????????? translit. Grigor Lusavorich, Greek: G???????? F?st?? or F?t?st??, Gregorios Phoster or Photistes) (c. 257 – c. 331) is the patron saint and first official head of the Armenian Apostolic Church. He was a religious leader who is credited with converting Armenia from paganism to Christianity, Armenia thus being the first nation to adopt Christianity as its official religion in 301.
  
  Gregory was the son[1] of the Armenian Parthian nobles[2] Anak and Okohe. His father Anak, who was a Prince[3] said to be related to the Arsacid Kings of Armenia[4] or was from the house of Suren-Pahlaw, one of the seven branches of the ruling Arsacid dynasty[5] of Bactria.[6] Anak was charged with assassinating Khosrov II, one of the kings of the Arsacid dynasty and was put to death. Gregory narrowly escaped execution with the help of Sopia and Yevtagh, his caretakers. He was taken to Caesarea in Cappadocia where Sopia and Yevtagh hoped to raise him. Gregory was given to the Christian Holy Father Phirmilianos (Euthalius) to be educated and was brought up as a devout Christian.
  
  On the coming of his age, Gregory married a woman called Miriam a devout Christian who was the daughter of a Christian Armenian Prince[7] in Cappadocia. From their union, Miriam bore Gregory two children,[8] their sons Vrtanes and Aristaces. Through Vrtanes, Gregory and Miriam would have further descendants and when Gregory died, Aristaces succeeded him. At some point Miriam and Gregory separated in order that Gregory might take up a monastic life.[9] Gregory left Cappadocia and went to Armenia in the hope of atoning for the crime by his father by evangelizing his homeland.[10]
  
  At that time Tiridates III the son of the late King Khosrov II, reigned. Influenced partly by the fact that Gregory was the son of his father's enemy, he ordered Gregory imprisoned for twelve (some sources indicate fourteen) years in a pit on the Ararat Plain under the present day church of Khor Virap located near the historical city Artashat in Armenia. Gregory was eventually called forth from his pit in c. 297 to restore to sanity Tiridates III, who had lost all reason after he was betrayed by Roman emperor Diocletian. Diocletian invaded and vast amounts of territory from western provinces of Greater Armenia became "protectorates" of Rome.
  Declaration of Christianity in Armenia
  
  In 301 Gregory baptized Tiridates III along with members of the royal court and upper class as Christians. Tiridates III issued a decree by which he granted Gregory full rights to begin carrying out the conversion of the entire nation to the Christian faith. The same year Armenia became the first country to adopt Christianity as its state religion. The newly built cathedral, the Mother Church in Echmiadzin became and remains the spiritual and cultural center of Armenian Christianity and center of the Armenian Apostolic Church. Most Armenians were baptized in Aratsani (upper Euphrates) and Yeraskh (Arax) rivers.
  
  Many of the pre-Christian, traditional Indo-European, festivals and celebrations such as Tyarndarach (Trndez - associated with fire worship) and Vartavar (Vadarvar - associated with water worship), that dated back to thousands of years were preserved and continued in the form of Christian celebrations and chants. In 302, Gregory received consecration as Patriarch of Armenia from Leontius of Caesarea, his childhood friend.
  Retirement and Death
  
  In 318, Gregory appointed his second son Aristaces as the next Catholicos in line of Armenia's Holy Apostolic Church to stabilize and continue strengthening Christianity not only in Armenia, but also in the Caucasus and Anatolia. Gregory also placed and instructed his grandson Gregory (one of the sons of Vrtanes) in charge of the holy missions to the peoples and tribes of all of the Caucasus and Caucasian Albania. Gregory was martyred by a fanatical mob, while preaching in Albania. In his later years, Gregory withdrew to a small sanctuary near Mount Sebuh (Mt. Sepuh) in the Daranali province (Manyats Ayr, Upper Armenia) with a small convent of monks, where he remained until his death.
  Veneration
  
  After his death his corpse was removed to the village of Thodanum (T'ordan - modern Doganköy, near Erzincan). His remains were scattered far and near in the reign of Zeno. His head is believed to be now in Armenia, his left hand at Echmiadzin, and his right at the Holy See of Cilicia in Antelias, Lebanon. In the 8th century, the iconoclast decrees in Greece caused a number of religious orders to flee the Byzantine Empire and seek refuge elsewhere. San Gregorio Armeno in Naples was built in that century over the remains of a Roman temple dedicated to Ceres, by a group of nuns escaping from the Byzantine Empire with the relics of Gregory the Illuminator.
  
  A number of prayers, and about thirty of the canons of the Armenian Church are ascribed to Gregory the Illuminator. The homilies appeared for the first time in a work called Haschacnapadum at Constantinople in 1737; a century afterwards a Greek translation was published at Venice by the Mekhiterists; and they have since been edited in German by J M Schmid (Ratisbon, 1872). The original authorities for Gregory's life are Agathangelos, whose History of Tiridates was published by the Mekhitarists in 1835; Moses of Chorene, Historiae Armenicae; and Symeon the Metaphrast.
  
  A Life of Gregory by the Vartabed Matthew was published in the Armenian language at Venice in 1749 and was translated into English by the Rev. Father Malan (1868). Gregory is honored with a feast day on the liturgical calendar of the Episcopal Church (USA) on March 23.

• Er ist verstorben im Jahr 325, er war 86 Jahre alt.
• Ein Kind von Anak Anag und Okohe
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 11. Dezember 2012.

Familie von Gregorius "de Verlichter" "Suren" van Armenie

Er ist verheiratet mit Mariam.

Sie haben geheiratet

Kind(er):

1. Aristakes I van Armenie  
2. Vrtanes van Armenie  285-342 

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Gregorius "de Verlichter" "Suren" van Armenie?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Gregorius "de Verlichter" "Suren" van Armenie

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder