Familienstammbaum Bas » Yezdegerd III der Sassaniden (582-651)

Persönliche Daten Yezdegerd III der Sassaniden 

• Er wurde geboren im Jahr 582.
• (Geschiedenis) .Quelle 1

  Yazdagird III (Perzisch: ?????? ???, "gemaakt door God") († 651) was de eenendertigste en laatste sjah van de Sassanieden, een Iraanse dynastie, en een kleinzoon van Khusro II (590 - 628). Tijdens zijn heerschappij werd Iran veroverd door de Arabieren, totdat hij uiteindelijk als vluchteling aan zijn eind kwam toen een molenaar hem om zijn geld vermoordde. Zijn levensloop doet enigszins denken aan die van Darius III 1000 jaar eerder.
  
  Troonsbestijding
  
  Op 16 juni 632 besteeg Yazdegird III de Perzische troon, maar hij kreeg nooit de kans om echt te regeren, omdat zijn land door de Arabieren werd veroverd. Reeds in het begin van zijn regering moest Yazdegird afrekenen met interne instabiliteit. Er waren behalve hem nog twee mededingers die zich tot koning hadden laten kronen, en hier moest eerst mee worden afgerekend. Ondertussen rukten de Arabieren steeds verder op in Mesopotamië.
  Verlies van Mesopotamië
  
  Yazdegird probeerde een alliantie aan te gaan met de Romeinse aartsvijand, maar de Arabieren vermeden handig de confrontatie met een verenigde Perzisch-Romeinse legermacht en wisten hen afzonderlijk te verslaan. Na de slag bij Kadisiya (16-19 november 636) moest de koning zijn hoofdstad Ctesiphon ontvluchten, en moest hij Mesopotamië aan de Arabieren laten. Yazdegird reisde via Ray naar Merv, dat zijn nieuwe tijdelijke hoofdstad werd.
  Slag bij Nahavand
  
  Kalief Omar wilde de Perzen in Iran houden, veilig achter de Zagrosbergen, en wilde nu vrede. Yazdegird voelde zich echter in zijn trots gekwetst: onder zijn leiding had Iran de grootste vernedering sinds Alexander de Grote ondergaan, en dat kon hij niet over zijn kant laten gaan. Yazdegird liet zijn legers telkens aanvallen op de Arabieren uitvoeren terwijl hij op het Iraans Plateau een nieuw leger in gereedheid bracht voor de geplande revanche op de Arabieren. Toen Omar hiervan hoorde stuurde hij een leger van 30,000 soldaten naar het oosten om eens en voor altijd een einde aan de Perzische dreiging te maken. Bij Nahavand wisten de Arabieren in 642 het 50,000 man sterke Perzische leger in een kloof te lokken, in te sluiten en te verslaan. De slag bij Nahavand staat nog steeds bekend bij moslims als de 'overwinning der overwinningen', en was voor Yazdegird III zijn Waterloo, of beter gezegd, zijn Gaugamela.
  Het einde van de Sassanieden
  
  Na deze slag trok Yazdegird zich terug in Merv maar kon geen substantiële legers meer bijeenbrengen. In Iran zelf viel het centraal gezag uiteen waardoor lokale gouverneurs en legerleiders zich als warlords gingen gedragen. Deze warlords werden uiteindelijk stuk voor stuk door de Arabieren verslagen en ingelijfd. In het oosten was het Perzich gezag niet populair bij inheemse volkeren, en Khorassan kwam in opstand. Na de slag aan de Oxus tegen de Arabieren in 644 werd Yazdegird van sjah tot opgejaagde vluchteling, en via de Turkse khanaten bereikte hij uiteindelijk Tang China. Het Sassanidische Rijk was voorbij.
  Dood
  
  Yazdegird keerde de daaropvolgende jaren regelmatig naar Iran terug om gebruikmakend van ontevredenheid over de Arabische overheersing de Iraniers aan te zetten tot rebellie. Onder Othmans kalifaat wist Yazdegird een opstand in Khorassan en Bactrië te ontketenen, die echter door de Arabieren werd neergeslagen. Yazdegird werd opnieuw een vluchteling, deze keer in vijandig gebied. Hij vluchtte van het ene district naar het andere totdat hij in 651 door een lokale christelijke molenaar bij Merv werd vermoord om zijn geld. Er zouden aanwijzingen zijn dat de moord in scene gezet was door de gouverneur van Merv, die op deze manier met de onruststoker in zijn provincie wilde afrekenen. Zijn dood betekende het einde van het Perzische verzet tegen de Arabische veroveringen in het Midden-Oosten en dus het einde van Sassanidisch Perzië: Perzië werd daardoor een deel van het Arabische Rijk.
  Afstammelingen
  
  Yazdegirds zoon Peroz II zou vanuit China het verzet tegen de Arabische bezetting voortzetten met enige Chinese hulp. De laatst bekende Sassanidische troonpretendent was Peroz' zoon Narsieh, die als generaal in het Chinese leger en als gouverneur van Kanton diende, een Chinese prinses huwde, en de keizerlijke Chinese naam Li aannam. Een groot deel van de Iraanse keizerlijke familie verbleef in West-China. Hoogstwaarschijnlijk zijn deze laatste afstammelingen van de Sassanieden uiteindelijk opgegaan in de Chinese bevolking. Een dochter van Yazdegird, Shahrbanu, zou echter een van de vrouwen van Hoessein ibn Ali zijn geworden, terwijl een andere dochter, Izundad, trouwde met de joodse exilarch Bustanai ben Haninai. Ook Bahá'u'lláh, stichter van de bahá'í-religie, zou een verre afstammeling van Yazdegird III zijn.

• (Geschiedenis) .Quelle 2

  Yazdegerd III[pronunciation?] or Yazdgerd III (also spelled Yazdiger or Yazdigerd, Persian: ?????? ???, "made by God") was the twenty-ninth and last king of the Sassanid dynasty of Iran and a grandson of Khosrau II (590–628). His father was Shahryar, whose mother was Miriam, the daughter of the Byzantine Emperor Maurice.[1] Yazdegerd III ascended the throne on 16 June 632 after a series of internal conflicts.
  
  Yazdegerd was born in central Iran, reigned as a youth and had never truly exercised authority. The Muslim conquest of Persia began in his first year of reign, and ended with the Battle of oxus river. Yazdegerd sought an alliance with Emperor Heraclius, who was an old rival of the Persian Empire.
  
  Following the battle of al-Qadisiyyah, the Arabs occupied Ctesiphon, and the young king fled eastward into Media going from one district to another, until at last he was killed by a local miller for his purse at Merv in 651.[2]
  
  The legend is that he was killed by a miller who robbed him of his clothes and jewellery, but there is a strong suspicion that the governor of Merv, was the real culprit.[3]
  
  Ferdowsi a contemporary of Mahmud of Ghazni recounts the killing of Yazdegerd by the miller at the behest of Mahuy Suri war of nizak tarkhan and
  “ Mahui sends the miller to cut off his head on pain of losing his own, and having none of his race left alive. His chiefs hear this and cry out against him, and a Mobed of the name of Radui tells him that to kill a king or prophet will bring evil upon him and his son, and is supported in what he says by a holy man of the name of Hormuzd Kharad Shehran, and Mehronush.
  
  The miller most unwillingly goes in and stabs him with a dagger in the middle. Mahui's horsmen all go and see him and take off his clothing and ornaments, leaving him on the ground . All the nobles curse Mahui and wish him the same fate.[4]
  ”
  story of Al-Baladhuri
  Question book-new.svg This section does not cite any references or sources. (September 2012)
  
  There are five different story about the destiny of Yazdegerd III. Al-Baladhuri wrote that Yazdegerd III in his way to Marv from Isfahan Province to Kerman to Sistan arrived in Khorasan Province city of Gonabad and the envoy of the governor of Merv came to Gonabd to welcome the king. The king was killed in the castle of Zibad- Gonabad because he refused to accept request of the governor of Merv to marry the king's daughter.
  Zibad
  .zibad last sassanid king shelter
  Zoroastrian calendar
  
  The Zoroastrian religious calendar, which is still in use today, uses the regnal year of Yazdegerd III as its base year. Its calendar era (year numbering system), which is accompanied by a Y.Z. suffix, thus indicates the number of years since the emperor's coronation in 632 AD.
  Family
  
  Yazdegerd's son Peroz II fled to China. His daughter Shahrbanu is believed to be the wife of Husayn ibn Ali; his other daughter Izdundad was married to Bustanai ben Haninai, the Jewish exilarch. The Bahá'í religious leader Bahá'u'lláh's ancestry can be traced back to Yazdegerd III.[5][6]

• Er ist verstorben im Jahr 651, er war 69 Jahre alt.
• Ein Kind von Shahryar der Sassaniden
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 28. November 2012.

Familie von Yezdegerd III der Sassaniden

Er ist verheiratet mit Mandane van Perzië.

Sie haben geheiratet.

Kind(er):

1. Peroz II der Sassaniden   
2. Shahrbanu der Sassaniden  
3. Izdunda der Sassaniden  600-???? 

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Yezdegerd III der Sassaniden?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Yezdegerd III der Sassaniden

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder