Mithridates I (ook wel Mithradates; Perzisch: Mehrdad) was koning van het Parthische Rijk van 171 v.Chr. - 138 v.Chr.
Mithridates volgde zijn broer Phraates I op, die gesneuveld was tijdens een veldtocht tegen de Skythen. In het begin van zijn regering trok Antiochus IV Epiphanes tegen hem op in een poging gebieden van Parthië terug te veroveren, maar Mithridates wist tegen hem stand te houden.
In de decennia die volgden, legde Mithridates zich erop toe het Parthische rijk uit te breiden. Tussen 160 v.Chr. en 140 v.Chr. veroverde hij het gehele Hoogland van Iran op de Seleuciden en de Meden. In 144 bereikte hij zelfs de Tigris en stichtte er tegenover Seleucia de nieuwe stad Ctesifon. Ook veroverde hij delen van Bactrië.[1] Het Parthische Rijk was daarmee een grootmacht geworden.
Mithridates' macht wordt geïllustreerd door het feit dat hij tijdens een oorlog in 141 v.Chr. de Seleucidische koning Demetrius II Nicator krijgsgevangen wist te maken. In gevangenschap trouwde Demetrius met Mithridates' dochter Rhodogune. Pas in 129 v.Chr. werd hij weer vrijgelaten, waarna hij opnieuw de Seleucidische troon besteeg.
Tegelijkertijd bevorderde Mithridates echter wel de invloed van het hellenisme in Parthië. Hij noemde zich op zijn munten Philhellene ('vriend van de Grieken') en liet zich afbeelden met een Griekse diadeem. Daarmee week hij af van het gebruik van zijn voorgangers zich met een Parthische helm op het hoofd te laten afbeelden.
Het einde van Mithridates' regering wordt gewoonlijk gesteld op 138 of 137 v.Chr., omdat er geen munten of inscripties van Mithridates zijn aangetroffen van later datum. In een recente publicatie wordt echter betoogd dat Mithridates' regering tot 132 duurde.[2]
Uit de naam Mithridates kan worden opgemaakt dat in deze periode de god Mithras in Parthië werd vereerd.
Mithridates was gehuwd met Ri-'nu. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Phraates II.
Er ist verheiratet mit Ri-'nu van Armenië.
Sie haben geheiratetQuelle 2
Kind(er):