DopelingBoudewijn Donkers
VaderHendrik Donkers
MoederBoudewina Curtius
PlaatsHelmond
Datum doop10-04-1746
DTB Helmond inv.nr. 68.19
-------------------------------------------------------------------------------------------
Gedoopt Helmond herv 10-04-1746
Boudewijn
zoon van
Hendrik Donkers
Boudewina Curtius
Bron: HIC Helmond. Archief 10 Invnr. 5: DTB Helmond Nr. 8
Bron:
D.T.B. Doopboeken Helmond 1614 - 1810
Archief:
004 inventarisnummer Zie de bronvermelding boven
Doop-, Trouw- en Begraafboeken Helmond
Bron: 1
Wapenvoerder: Hendrik Donker
Geb. Helmond 3 mei 1699, president-schepen te Helmond, drossaard van Mierlo, Croy en Stiphout, overl. Helmond 29 mei 1747.
Bron: 2
Wapenvoerder: Mr. Boudewijn Donker Curtius
Geb. Helmond 4 april 1746, president van het Nationaal Hooggerechtshof, keizerlijk Gerechtshof en Hooggerechtshof, overl. Den Haag 6 februari 1832.
Bron: 2
Bron 1:
CBG, A.A. Vorsterman van Oijen, Stam- en Wapenboek van aanzienlijke Nederlandsche Familiën met genealogische en heraldische aantekeningen, pl. 24.
Bron 2:
CBG, Nederland's Patriciaat, 36e jaargang, 1950, blz. 104.
Hij is getrouwd met Cornelia Hendrika Jonkvrouwe STRACHAN,.
Zij zijn getrouwd op 13 juli 1774 te waalwijk, hij was toen 28 jaar oud.
_UID 0B749BCBECB422419067D148B17020E72088
Huwelijk: Donker Curtius
`Donker Curtius` is een Nederlands patriciërsgeslacht. De familie bezat de heerlijkheid Leeuwenburg. Boudewijn Donker drossaard van St. Michielsgestel en Gemonde en advocaat te ''s Bosch werd 10 April 1746 in de hervormde kerk te Helmond gedoopt als zoon van Hendrik Donker.
Kind(eren):
_UID C393C7899036A045A03CFFF10DEA7AA2303E
NOTE: DONKER CURTIUS, Boudewijn; Personalia: NH; ged. Helmond 4-4-1746 - + Den Haag 6-2-1832; zn. van Hendrik Donker, drossaard van Mierlo en Stiphout, en Boudewina Curtius; tr. 1774 Cornelia Hendrica Strachan, dr. van sir William, baronet; Loopbaan: studie rechten Leiden (promotie 1767); 1774 advocaat Raad van Brabant, 1776-1785 commies van de pensionaris van Den Bosch, 1793 drossaard van St.Michielsgestel en Gemonde, 1795 secretaris Comité te Lande, 1798 lid codificatiecommissie, in 1799 benoemd tot raadsheer Departementaal Gerechtshof van Schelde en Maas, 1800 lid College van Mannen Vierschaar Zuid-Holland, 1802-1808 raad en vanaf 1808 president Hoog Nationaal Gerechtshof voor een tractement van f 5000,-, 1807 lid commissie wetboeken, bleef tot zijn dood in 1832 voorzitter van één der kamers van het Hooggerechtshof; Opgave 1810: verklaarde te zijn gehuwd en zeven kinderen te hebben waarvan vier reeds op hun plaats waren; (N.B. Zijn zoon Dirk zou later minister van Justitie worden; aanhanger van Thorbecke). Bronnen: Genealogie Donker (Curtius) in Nederlands Patriciaat 36 (1950) 104-127; NNBW, I, 733; over zijn rol in 1795 in Brabant, M.W. van Boven, ?Stad en platteland in Bataafs-Brabant in 1795. Een politieke confrontatie?, Noordbrabants Historisch Jaarboek 14 (1997) 32-42. Pieterman, 232-233; Mommers, Brabant, 368-369; Nationaal Archief MJP, 330, nr. 15; De Blécourt-Meijers, Memorialen Rosa, bijlage B. DBNL Zijn autobiografie is in pdf-formaat gepubliceerd op het Web: "Afscheid van de wereld"
Donker Curtius is een Nederlands patriciërsgeslacht. De familie bezat de heerlijkheid Leeuwenburg.
1. Afscheid van de wereld
De autobiografie van Boudewijn Donker Curtius 1746-1832
Bewerker: dr. Maarten W. van Boven
Boudewijn Donker Curtius was een bekend jurist en politicus in de Bataafs-Franse tijd. Hij begon zijn loopbaan als advocaat te Den Bosch, waar hij tevens assistent van de Bossche pensionaris Antoni Martini was. Hij toonde zich een patriot in de strijd voor de gelijkberechtiging van Brabant aan het einde van de 18de eeuw. In 1795 werd hij vanwege zijn kennis van de Generaliteitslanden benoemd tot secretaris van het Comité te Lande (de opvolger van de Raad van State). Uiteindelijk zou de politiek hem danig tegenstaan vanwege de partijschappen die in die dagen het landsbestuur kenmerkten, en keerde hij definitief terug naar het juridische vak. Hij was lid van de codificatiecommissie van 1798 en fungeerde tot zijn overlijden als kamerpresident van de hoogste landelijke rechtscolleges, zoals het Nationaal Gerechtshof, het Keizerlijk Gerechtshof en het Hooggerechtshof.
Boudewijn Donker Curtius had verscheidene beroemde zonen, zoals Dirk Donker Curtius, de latere minister van Binnenlandse Zaken, Willem Boudewijn Donker Curtius van Tienhoven, president van de Hoge Raad, Hendrik Herman Donker Curtius, president van de Hervormde Synode, en Benjamin Donker Curtius, de eerste president der Posterijen in Amsterdam.
De autobiografie was in de 19de eeuw bij enkele historici bekend, die er ook uit citeerden, o.a. Th. Jorissen en G.W. Vreede. Daarna was het manuscript, zo leek het, onvindbaar. Slechts een getypt afschrift van een gedeelte ervan, ooit vervaardigd door een van de kleinkinderen, dook in 1987 op en is door de bewerker op Internet gezet. Mede daardoor kwam hij uiteindelijk in 2008 in contact met de eigenaren van het originele manuscript, nazaten van Boudewijn Donker Curtius, die het met andere familiepapieren in een koffertje op zolder hadden bewaard. Dankzij hun welwillendheid is het nu mogelijk de originele autobiografie integraal uit te geven.
Donker Curtius heeft een bijzonder boeiend verhaal nagelaten. Hij schrijft met humor en veel gevoel voor detail over zijn jeugdjaren in Helmond en zijn kostschooljaren in Den Bosch. Zijn verslag over zijn studententijd in Leiden is een unieke beschrijving over het reilen en zeilen van de Academie, de hoogleraren en de colleges. Dat geldt ook voor de patriottentijd in Den Bosch, de verovering van de Fransen van die stad in 1794, de landspolitiek, de ervaring als hoogste rechter met Lodewijk Napoleon, Lebrun, de Franse prefecten en de regering in Parijs tijdens de Franse inlijving. Daarnaast maakt hij een balans op van wat er in verschillende disciplines zoals recht, geneeskunde, letterkunde etc. tijdens zijn leven veranderd is. Hierin betoont hij zich vrij conservatief.
Multimedia Object: jpg \boudewijn donkercurtius_de eerste klein.jpg boudewijn donkercurtius_de eerste klein
Multimedia Object: gif \Boudewijn_Donker_Curtius.gif Boudewijn_Donker_Curtius
president achtereenvolgend; Nationaal Hooggerechtshof, Keizerlijk gerechtshof En Hooggerechtshof, ridder Nederlandse Leeuw,werd door Napoleon tot baron de l `empire benoemd doch liet na het diploma te lichten
DONKER CURTIUS (Mr. Boudewijn) (1), geb. 4 April 1746 te Helmond, overl. te 's Gravenhage 8 Febr. 1832, promoveerde te Leiden in 1767 op een proefschrift getiteld: Variae quaestiones ex jure naturali et civili. Hij huwde op 13 Juli 1774 Cornelia Hendrica Strachan, dochter van sir William Strachan, baronet en werd vader van elf kinderen. Hij gaf anoniem uit hetwerk getiteld: Legaat van Gil. les Blasius Stern (waarover M.C.v. Hall, Gemengde Geschriften betrekkelijk de Gesch. der Letterkunde 135). In het begin van 1795 werd hij aangesteld tot secretaris van het Comité van Algemeene Zaken en van het Bondgenootschap te Lande. Hij bekleedde dien post tot 1798, toen hij daarvan uit eigen beweging afstand deed, omdat de richting in het staatsbestuur hem mishaagde. In 1801 werd hij raadsheer in 't Hooggerechtshof, later president. Van 1810-13 heeft hij veel gevaren doorstaan wegens zijn aanhankelijkheid aan het oude bestuur; o.a. werd zijn zoon Mr. Dirk, die volgt, geroepen om in de Garde d'honneur van Napoleon te dienen, ofschoon reeds bij plaatsvervanging dienende. Hevige scènes hadden tusschen den prefect de Stassart en hem plaats; Napoleon gaf hem echter gelijk en verhief hem zelfs in den adelstand met den titel baron. In November 1813 werd hij door den Souv. Vorst benoemd tot lid der commissie, aan welke werd opgedragen de aanwijzing der notabelen, aan welke de ontworpen grondwet ter goedkeuring werd aangeboden. Hij stierf als president van het Hooggerechtshof.
FAMC Uur: 19:57:16
Wijziging: 13 Februari 2009 20:11:28
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.