(1) Hij is getrouwd met Oda.
Zij zijn getrouwd
bisschop van metz
Kind(eren):
Kind(eren):
XLIV Arnulf van Metz, geboren op 13-08-582, overleden op 16-08-640 te Habend, begraven te Remiremond, later bijgezet te Metz. Hij is de oudste voorvader van Karel de Grote in mannelijke lijn die met enige zekerheid bekend is. Het is zeker dat zijn vader Bodogisel heette. De hier boven vermelde Bodogisel is de waarschijnlijkste kandidaat.
Arnulf werd geboren in Austrasië uit een adelijk geslacht en jong naar het hof van de Austrasische koning Theodebert II gestuurd waar hij werd opgevoed door een familielid, hofmeier Gundulf. Hij kreeg er de titel hertog en werd hofmeier, beheerder van het koninklijk domein en lid van de regentschapsraad. In 614 werd hij gekozen tot bisschop van Metz. Ook als bisschop had hij veel invloed op de politieke situatie. Hij nam samen met hofmeier Pippijn I van Landen de leiding bij de opstand van de Austrasische aristocratie tegen Brunhilde, de weduwe van koning Sigibert I, die namens haar kleinzoons Theodebert II en Diederik II een groot deel van het rijk had veroverd. De edelen onder leiding van Arnulf en Pippijn steunden de Neustrische koning Chlotarius II. Brunhinde werd gevangen genomen, achter een paard gebonden en in stukken gescheurd (613). Vanaf dat moment hadden Arnulf en Pippijn de macht in Austrasië feitelijk in handen. Hun verbond bezegelden zij met het huwelijk van hun kinderen Ansegisel en Begga. Chlotarius II werd koning van het hele Frankische rijk, maar op een samenkomst met de edelen te Parijs werden zijn bevoegdheden direct beknot. De autonomie van de kerk en de wereldlijke aristocratie werd uitgeroepen. De koning verplichtte zich om zijn raadslieden uit de kringen der grootgrondbezitters te kiezen. Hier vinden de later zo belangrijke heerlijke rechten hun oorsprong. Toen Chlotarius in 623 zijn zoon Dagobert I op de troon van Austrasië installeerde, werd Arnulf belast met diens opleiding en bleef tot 629 de feitelijke macht uitoefenen. In 624 kwamen Arnulf en Pippijn in conflict met de Agilolfingen, die machtsposities innamen in heel West-Europa. Het conflict eindigde met de dood van de Agilolfinger Chrodvald.
In 629 trad Arnulf terug en volgde zijn vriend Romarik naar diens kluizenarij in de Vogezen om zich daar te wijden aan de verpleging van melaatsen. Hij verbleef er tot zijn dood. Arnulf werd heilig verklaard. Hij was gehuwd met Oda, dochter van Arnoald, bisschop van Metz (601-611). Zij trad later in een klooster te Trier.
Uit het huwelijk van Arnulf en Oda: Ansegisel. Zie XLIII.
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.