ook genaamd Æthelberth van Kent, Edelbert van Kent en De Heilige Ethelbert
Datum: (of 618)
Hij is getrouwd met Bertha.
Zij zijn getrouwd
Kind(eren):
Ethelbert van Kent was de eerste Angelsaksische Koning die zich bekeerde tot het Christendom en de eerste waarover meer dan een triviale hoeveelheid betrouwbare informatie bestaat. Het geldt als de derde bretwalda (de Angelsaksische koning die als leider van alle Angelsaksen wordt beschouwd), een positie die hij vermoedelijk verwierf kort na de afzetting van Ceawlin (rond 592). Volgens de geschiedschrijver Beda Venerabilis strekte zijn opperheerschappij zich uit tot aan de Humber. Dit was overigens slechts een tijdelijke situatie want al voor Ethelberts dood lijkt Readwald van East Anglia deze leidende positie te hebben overgenomen.
Hij was getrouwd met de Frankische prinses Bertha, dochter van de Frankische Koning Charibert I en zijn eerste vrouw Ingoberga. Het huwelijk was onderworpen aan de voorwaarde dat Bertha haar christelijke geloof vrij mocht belijden. Ze nam ook haar eigen bisschop mee naar Kent maar het is deze bisschop niet gelukt om Ethelbert te bekeren. Mogelijk wilde hij zich bewust niet door een Frankische bisschop laten bekeren om zo zijn onafhankelijkheid van de Franken te demonstreren.
Mogelijk op uitnodiging van Ethelbert zelf, zond Paus Gregorius I de Grote in 596 een delegatie onder Augustinus, de prior van Gregorius' familieklooster als missionarissen naar Kent. Latere bronnen leggen er de nadruk op dat deze met angst en beven naar het vreemde en barbaarse land vertrok. Engeland had in die dagen geen goede naam, er was veel oorlog en men verkocht de overwonnenen als slaven aan het vasteland. In 597 kwam Augustinus in Kent aan met de bedoeling om daar het christendom te prediken. Ethelbert gaf hem daartoe toestemming, en werd korte tijd later zelf bekeerd, waarna een massabekering van de inwoners van Kent volgde. Van vernietiging van heiligdommen was echter geen sprake, die werden met wat wijwater van hun heidendom gereinigd. Augustinus werd de eerst aartsbisschop van Canterbury.
In 568 werd Ethelbert als opvolger van zijn vader koning van Kent. Hij werd aangevallen door Wessex maar werd toch langzamerhand de machtigste Angelsaksische koning ten zuiden van de Humber (vooral in Essex en East Anglia). Inkomsten uit de handel met Gallië (Kent exporteerde slaven, glaswerk en juwelen, en importeerde luxe goederen) vormden een belangrijke basis voor zijn macht. Ethelbert koos Canterbury als zijn hoofdstad en stond de zendeling Augustinus toe om zich daar te vestigen. Ook gaf hij hem grond voor de bouw van de Sint Peter & Paul, de latere Sint Augustinusabdij. Na zijn bekering vestigde Ethelbert de bisdommen van Canterbury, Rochester en Londen. In 601 mocht hij van de paus een brief ontvangen waarin deze hem welkom heette bij de geloofsgemeenschap. In 603 legde hij traditionele wetten vast in het Angelsaksisch. Een belangrijk onderdeel, net als in ander Germaans gewoonterecht, was een uitgebreid stelsel van compensaties, om eigen richting en vetes te voorkomen. In 604 schonk hij land aan de kerk van Rochester (de oudst bekende Angelsaksische oorkonde.
Ethelberts sterfjaar wordt in sommige bronnen aangegeven in het jaar 618, maar door Beda in 616. Welke datum juist is, is niet meer te achterhalen. Ook de begindatum van Ethelberts regering is onduidelijk. Beda stelde dat Ethelbert 56 jaar geregeerd had maar hedendaagse historici vinden dit onwaarschijnlijk lang. Meer aannemelijk is dat Beda (of zijn bron) bedoelde dat Ethelbert 56 jaar geleefd zou hebben. In dat geval zou hij dus rond 560 of 562 geboren zijn. Koning werd hij wellicht rond 585 590, bretwalda rond 593 596.
Ethelberts feestdag was oorspronkelijk op 24 februari maar werd verplaatst naar 25 februari. Bron: Wikipedia
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.