Zij is getrouwd met Welf I van Beieren.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1071.Bron 1
Kind(eren):
Judith Fausta van Vlaanderen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
1071 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Welf I van Beieren |
Judith Fausta van Vlaanderen (1031/1035 - 5 maart 1094) was een dochter van graaf Boudewijn IV van Vlaanderen en van (vermoedelijk) zijn tweede echtgenote Eleonora van Normandië. Zij was in 1051 gehuwd met Tostig Godwinson, graaf van Northumberland, en in 1071 met Welf IV, hertog van Beieren (overleden 1101). Zij was de moeder van:
- Skuli Tostisson Kongsfostre (*1052)
- Ketil Tostisson
- Welf V (1072-1120)
- Hendrik de Zwarte (1075-1126)
- Kunizza (-1120), die huwde met graaf Frederik Rocho van Diessen.
In 1067 erfde Judith van Boudewijn V van Vlaanderen een kostbare relikwie, die volgens de legende een met aarde vermengde bloeddruppel van Jezus bevatte. De bloeddruppel zou opgevangen zijn door een Romeinse soldaat , later bekend worden als de H. Longinus . Samen met zijn gebeente kwam de relikwie naar Mantua en Boudewijn V kreeg de relikwie in 1056 van keizer Hendrik III. Bij haar dood in 1094 liet Judith de relikwie na aan de abdij Weingarten.