Kwartierstaat Koudijs-Monne » Gerrit Boonzaaijer (1882-1945)

Persoonlijke gegevens Gerrit Boonzaaijer 

• Hij is geboren op 7 februari 1882 in Barneveld.
• Beroepen:
• Landbouwer.
• Pakhuisknecht.
• Vermelding: Verzetsstrijder.
• Hij is overleden op 20 maart 1945 in Amersfoort, hij was toen 63 jaar oud.

  gefusilleerd in 1945
  
  De Edese Post
  -----------------
  Op het Mausoleum staan 44 namen vermeld. Bij 16 mannen staat als datum van overlijden vermeld: 20 maart 1945. Zestien inwoners van Ede, die op dezelfde dag om het leven zijn gekomen
  Begin september 1944 krijgen de verschillende verzetsorganisaties en groepen in Nederland opdracht te gaan samenwerken. Deze samenwerking komt geen moment te vroeg. Twee weken later begint Operatie Market Garden, in deze regio ook wel als de Slag om Arnhem bekend geworden.
  Het verzet komt in actie
  
  Al in de eerste dagen van de slag raken Britse militairen het contact met hun eenheid kwijt. Zij zwerven door de bossen. Verzetsmensen vangen hen op, en zorgen voor voedsel en onderdak. Uiteindelijk heeft het verzet een paar honderd ondergedoken Britten onder haar hoede.
  Met een gedurfde ontsnappingsoperatie (Pegasus I) weet het verzet in oktober 1944 in één keer 136 man veilig naar bevrijd gebied te loodsen. Een tweede poging in november (Pegasus II) mislukt. De groep wordt ontdekt, er vallen slachtoffers en een deel wordt gevangen genomen. De overigen duiken weer onder.
  Vanaf november 1944 ontstaat er een grimmig kat en muis spel in de regio. De Duitsers beseffen maar al te goed dat er zich een groot verzetsnetwerk bevindt in de gemeente Ede. En dat er een aantal geheim agenten in de omgeving opereren. Ze zijn vastbesloten dit netwerk op te rollen en deze agenten te vinden.
  Aanvankelijk valt de gemeente Ede onder het werkterrein van de Sicherheitsdienst (SD) in Arnhem; na de Slag om Arnhem van de SD in Apeldoorn. Maar op 19 november 1944 vestigt de SD zich in villa De Wormshoef in Lunteren.
  Op 15 november 1944 wordt in Apeldoorn Berend Dijkman (Piet van de Veluwe) door de SD opgepakt. Men vindt een heel verzetsarchief. Een reeks arrestaties volgt, ook in Ede. Boerderijen gaan in vlammen op. Na het mislukken van Pegasus II volgt een tweede arrestatiegolf.
  Wapendroppingen
  
  Voor haar acties heeft het verzet wapens, munitie en explosieven nodig. Die kunnen alleen door de lucht worden aangevoerd. In totaal vinden in de gemeente Ede gedurende de oorlog vier nachtelijke wapendroppingen voor het verzet plaats.
  Een vierde dropping vindt in de nacht van dinsdag 8 op woensdag 9 maart 1945 opnieuw plaats op het terrein achter de Leperkoen in Lunteren (de Keuenklep). De code-zin voor deze dropping is weer “De nachten worden korter”.
  Tegen Sperrzeit (tijd waarop je niet meer buiten mocht zijn) rijden 45 man van het Edese verzet naar de bossen bij Lunteren. Om 22.00 uur zijn de lichtbakens en posten uitgezet, tegen elven hoort men de Lancaster bommenwerper van 196th Squadron boven het terrein. Slechts een deel van de lading wordt gedropt. Door de wind komen een aantal containers en pakketten in het bos terecht. Omdat deze in het donker niet te vinden zijn, blijven vijf man van het verzet achter op het afwerpterrein. De rest gaat met de wel teruggevonden containers in vijf groepen op weg naar huis.
  Wat men dan nog niet weet, is dat de Duitsers hebben opgemerkt dat zoveel jonge mannen naar Lunteren fietsen. Ze hebben met 100 man Wehrmacht uit Ede en de Landwacht uit Lunteren inmiddels het hele gebied omsingeld. Er ontstaan vuurgevechten, en in totaal worden die nacht 14 verzetsmensen gevangen genomen: Lambertus van Elst, Pieter de Geest, Derk van Gestel, Maarten Lugthart, Jan Mekking, Ferdinant Rombout, Barend Veenendaal, Elbert Veenendaal, Cornelis Garritsen, Folkert Roosjen, Peter Roseboom, Rijk Tigelaar, Cornelis Verduijn en Hylke van Vliet. De volgende dag proberen van Geerenstein en van Ewijk het paard en wagen dat ze in de verwarring hebben achtergelaten, op te halen. Daarbij worden ook zij gearresteerd. Jo Kelderman, die op onderzoek uitgestuurd is, wordt de volgende morgen bij het afwerpterrein eveneens gearresteerd. Piet Rombout is aanvankelijk ontkomen, maar wordt op weg naar een onderduikadres in Wekerom bij de Driesprong alsnog opgepakt. Zijn zoon Paul die hem vergezelt wordt eveneens gearresteerd. Als laatste wordt ook Gerrit Boonzaaijer van huis gehaald, als de Duitsers uit de verhoren te weten komen dat hij wapens voor het verzet verbergt. Allen worden overgebracht naar de Wormshoef, met uitzondering van Van Ewijk en Geerestein, die in villa De Eekhorst worden opgesloten.
  Van Ewijk en Geerenstein weten na enkele dagen te ontsnappen. Ook Piet Rombout doet een ontsnappingspoging. Hij wordt echter in de rug en de buik geschoten. Ondanks de verwondingen wordt hij verhoord en zwaar mishandeld. Vervolgens wordt hij op een open wagen naar het concentratiekamp Amersfoort gebracht, waar hij in een onverwarmde cel gesmeten wordt. Op 18 maart overlijdt Piet Rombout. Paul Rombout wordt vrijgelaten. De overige 16 man zijn net als Piet Rombout ook naar concentratiekamp Amersfoort (Polizeiliches Durchgangslager Amersfoort: PDA) gebracht.
  Dinsdag 20 maart 1945
  
  In Amersfoort fietsen op 17 maart 1945 twee politiemannen (H. Vermeulen en D. Lutke-Schipholt) via de Westerstraat naar de Appelweg. Lutke-Schipholt is lid van de Sicherheitsdienst en een berucht tegenstander van het verzet. Als ze de Appelweg indraaien worden ze beschoten door twee Amersfoortse verzetsmensen. LutkeSchipholt overlijdt enkele uren later aan zijn verwondingen, Vermeulen overleeft de aanslag. De Duitsers nemen wraak. Drie dagen later, op 20 maart, halen ze 10 van de bij Lunteren gearresteerde verzetsmensen uit Kamp Amersfoort. In een vrachtwagen worden ze s morgens vroeg naar de achterzijde van de Juliana van Stolbergkazerne gereden. Daar worden ze in een rij tegen een muur gezet van het huis van dokter Brester. Vervolgens worden de tien mannen neergeschoten. Het zijn Lambertus van Elst, Pieter de Geest, Derk van Gestel, Maarten Lugthart, Jan Mekking, Ferdinant Rombout, Barend Veenendaal, Elbert Veenendaal, Gerrit Boonzaaijer en Jo Kelderman.
  
  N.B.: de muur waartegen deze mannen zijn neergeschoten is bewaard als monument en staat aan de Appelweg in Amersfoort ter hoogte van nummer 14. De kogelgaten in de muur zijn nog steeds te zien.

• Een kind van Melis Boonzaaijer en Aaltje van den Berg
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 9 juni 2020.

Gezin van Gerrit Boonzaaijer

Hij is getrouwd met Hendrika Koudijs.

Zij zijn getrouwd op 15 april 1920 te Ede, hij was toen 38 jaar oud.Bron 1

Notities over Gerrit Boonzaaijer

https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerrit_Boonzaaijer
Boonzaaijer werkte als pakhuisknecht bij de Boerenbond in zijn woonplaats Lunteren. Hij woonde met zijn vrouw Hendrika Koudijs (1881-1964) aan de Dorpsstraat 66. Zijn vrouw had een winkeltje aan huis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte Boonzaaijer betrokken bij het verzet in Lunteren. Ter hoogte van de Klomperweg en de Achterstraat had Boonzaaijer een moestuin, waar hij een schuurtje een bergplaats had voor wapens en andere verboden spullen.

In de nacht van 8 op 9 maart 1945 vond er bij de Keuenklep in het buitengebied een wapendropping plaats. De Duitsers kregen lucht van de dropping en na afloop werden achttien deelnemers aangehouden. Zij werden onder gebracht op het regionale hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst De Wormshoef in Lunteren. De verhoren van de arrestanten gingen gepaard met veel geweld. Daarbij viel de naam van Boonzaaijer, waarop deze thuis werd aangehouden. Boonzaaijer was de enige persoon die op basis van de verhoren werd aangehouden. Op het moment van zijn arrestatie was de wapenbergplaats niet in gebruik.

Boonzaaijer werd uit vrees voor een eventuele bevrijdingsactie samen met de andere verzetslieden al snel overgebracht naar Kamp Amersfoort. Op 14 maart 1945 werd in Amersfoort de "foute" politieman Diederik Lutke Schipholt doodgeschoten door het verzet. Zes dagen later werd Boonzaaijer met negen andere deelnemers aan de dropping als represaillemaatregel doodgeschoten. Boonzaaijer ligt begraven op de Algemene Begraafplaats in Lunteren, in tegenstelling tot de andere deelnemers aan de dropping die allen in Het Mausoleum in Ede hun laatste rustplaats hebben gevonden.

Tweede Wereldoorlogslachtoffer

• Hij is overleden in kamp Kamp Amersfoort.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Gerrit Boonzaaijer?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Gerrit Boonzaaijer

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen