Waltger was een zoon van graaf Gerulf I van West-Frisia (overleden tussen 898 en 914) en een broer van Dirk I van West-Frisia. Gerulf wordt gezien als de stamvader van de Graven van Holland, de zogenaamde Gerulfingen.
Waltger was getrouwd met Alberade, weduwe van graaf Reinier van de Maasgouw (overleden eind 915). Hij had een zoon Radboud of Radbod.
Na de dood van zijn vader erfde hij een aantal leengoederen bestaande uit de gouwen of graafschappen Nifterlake (Utrecht), IJssel en Lek en Teisterbant (van Vlaardingen tot Tiel). Tiel was de belangrijkste stad hiervan. Deze gebieden had zijn vader verworven na de dood van Godfried de Zeekoning.
Door het Verdrag van Ribemont in 880 werd het huidige Nederlandse gebied (Lotharingen) een hertogdom van het Oost-Frankische Rijk. Omdat ook de koning van het West-Frankische Rijk er aanspraak op bleef maken, moest graaf Waltger voortdurend tussen de beide vorsten manoeuvreren om macht te verwerven.
Hij probeerde in het rivierengebied een eigen graafschap te creëren rondom de opkomende handelsplaats Tiel. Dit leidde tot spanningen met Everhard Saxo, graaf van Hamaland, die vermoedelijk militair opperbevelhebber was van het Midden-Nederlandse rivierengebied. Uiteindelijk werd Everhard in 898 tijdens een jachtpartij door Waltger vermoord. Er is gesuggereerd dat dit een wraakactie was voor de moord door Everhard Saxo op Godfried de Zeekoning, maar dat is vergezocht.
Hij is getrouwd met Alberade.
Zij zijn getrouwd
Kind(eren):
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.