Kwartierstaat van Gijs en Frank Edelbroek » Giselbert van Loon (± 980-< 1046)

Persoonlijke gegevens Giselbert van Loon 

• Hij is geboren rond 980.

  [geschat],

• Beroep: Eerste graaf van graafschap Loon (Looz).
• Hij is overleden voor 18 mei 1046.

Gezin van Giselbert van Loon

Kind(eren):

1. Emmo van Loon  > 1015-< 1079 

Notities over Giselbert van Loon

[zie http://gw.geneaÿ net.org/jkal?lang=nl;pz=johannes+pieter;nz=kal;ocz=24;p=giselbert;n=van+loon,
geneanetpagina van Jan Kal - code jkal :,
.,
— Ruud Both tekent in de Kwartierstaat Both-Wilhelm over hem aan:,
In Greidanus deel I Giselbert van Loon genoemd, eerste graaf van Loon (1041), graaf in de
Haspengouw tot 1050, overleden vóór 1046; in deel II wordt Giselbert slechts graaf in de
Haspengouw genoemd, overleden 1041. Volgens een hypothese van Hans Vogels wordt Giselbert in twee
generaties gesplitst; deze hypothese werd door hem in de Mailinglist Nederlandsche Adel verder
uiteengezet en wordt hier gevolgd. In Europäische Stammtafeln Neue Folge XVIII-36 is Giselbert
van Looz, overleden 1044/1046, gehuwd met Erlande de Jodoigne, waarbij echter slechts één
generatie Giselbert verondersteld is. Hans Vogels: 'Dat Giselbert II van Loon met Lutgarde van
Namen huwde is een logische veronderstelling: haar broer Albert II van Namen was een jongere zoon
die rond 1000 werd geboren. Dit plaatst het huwelijk van haar ouders Albert I en Ermengarde van
Lotharingen in het midden van de jaren 999. Een uit dit huwelijk geboren dochter Ludgarde zou
rond 1017 of iets later, qua tijd, een geschikte huwelijkspartner zijn geweest voor graaf
Giselbert II van Loon.',
– De lijn van de echtgenoten volg ik niet.],
.,
[zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Giselbert_van_Loon - deze pagina is het laatst bewerkt op 28 mrt
2014.,
.,
Giselbert van Loon (ca. 980 - ca. 1045) was de eerste graaf van het graafschap Loon dat een leen
was van het graafschap Haspinga.,
.,
Biografie,
Hij was graaf tot 1046 gezien hij alleszins vóór 18 mei 1046 is overleden. Giselbert nam het
initiatief om in Borgloon, het eerste centrum van het graafschap, een burcht te bouwen. De burcht
was een motte op een heuvel, met een zaal en een kapel in de voorhof, die voorhof vormt de kern
van het latere stadje Borgloon. Het kasteel zelf is verwoest en de motteheuvel is in de 19e eeuw
afgegraven.,
.,
Giselbert was een zoon van Lodewijk van Haspinga en de kleinzoon van Rudolf II van Haspinga, uit
wie de graven van Loon gezegd worden af te stammen. Samen met zijn broer Reinier werden zij in
966 door de Keizer afgezet. Na een tussen bestuur van Berenger van Namen Graaf van Lommengau deze
gehuwd was met Symphorienne, de dochter van Reinier I van Henegouwen, werd deze opgevolgd door
zijn neef Adalbert I van Namen. Adelbert I werd opgevolgd door zijn zoon Robrecht I die in 974
zonder zonen was overleden. Arnold van Loon verkreeg deze opnieuw in 974 en nadien werd hij in
1016 opgevolgd door Gijsbert (Giselbert), de zoon van Lodewijk.[1] Toen zijn broer Arnulf van
Haspinga Haspinga aan het prinsbisdom Luik schonk werd Loon, als leen van Haspinga, ook een leen
van Luik. Waarschijnlijk heeft hun broer Balderik, die prins-bisschop van Luik was van 1008 tot
1018, een rol gespeeld bij de afstand van Haspinga aan Luik.,
.,
Giselbert was op het eind van zijn leven voogd over de goederen van de Sint-Jacobsabdij van Luik,
die gesticht was door zijn broer Balderik.,
.,
Giselbert werd opgevolgd door zijn/Arnulfs zoon Emmo en mogelijk Otto die samen het graafschap als
een condominium bestuurden. Giselbert was gehuwd met Erlande van Geldenaken en hadden de volgende
kinderen:,
Emmo (? - 17 januari 1078), graaf van Loon,
Otto (? - 1101), graaf van Duras,
Herman van Gronsveld heer van Gruelsveld en graaf van de Neder-Maasgau uit zijn nageslacht komen
de heren van Gronsveld uit het huis Gronsveld.,
.,
Bronnen, noten en/of referenties,
"Het Graafschap Loon" (Dr. J. Baerten, Van Gorcum - Assen 1969).],
.,
[zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Graafschap_Loon - deze pagina is het laatst bewerkt op 5 feb 2014,
.,
Het Graafschap Loon (Frans: Comté de Looz) was een vorstendom van het Heilige Roomse Rijk dat
bestond van 1040 tot 1366. De grafelijke burcht stond eerst in Looz (het huidige Borgloon),
daarna onder Gerard van Loon in Kuringen, nu deelgemeente van Hasselt vlak bij de Abdij van
Herkenrode.,
.,
Algemeen,
Het graafschap Loon situeerde zich ten westen van de Maas in het hedendaagse Vlaanderen, ten
oosten van het oude Hertogdom Brabant en ten noorden van het Prinsbisdom Luik waar het een leen
van uitmaakte. Zijn grondgebied kwam ongeveer overeen met de hedendaagse Belgische provincie
Limburg. Zoals andere gebieden die uiteindelijk toekwamen aan de prins-bisschop van Luik, had
Loon politiek gezien niets te maken met de rest van België tot de Franse Revolutie. In de nadagen
van de Franse bezetting, die erop volgde, hield het graafschap zoals vele relicten uit het Ancien
Régime, op te bestaan. Onder verscheidene nieuwe namen werd het eerst geannexeerd door Frankrijk,
dan ondergebracht bij het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, totdat het na het Verdrag van
Londen toetrad tot het nieuwe koninkrijk België in 1839, negen jaar nadat de rest van België
onafhankelijk werd van Nederland.,
Loon maakte nooit deel uit van de Spaanse of Oostenrijkse Nederlanden en heeft daardoor een heel
eigen geschiedenis.,
De aanvankelijke hoofdstad van dit graafschap voordat het zich uitbreidde was Borgloon,
aanvankelijk gewoon Loon genaamd, in het zuidelijke deel van het graafschap. Dit deel van het
graafschap ligt geografisch gezien in de heuvelachtige Belgische regio die bekendstaat als
Haspengouw. Het breidde zich later noordwaarts uit naar de laaggelegen Kempen die bekendstond als
Toxandrië in de vroege middeleeuwen.,
In de destijds heersende feodale omgeving was de Loonse graaf onderhorig aan twee leenheren: de
Luikse bisschop en de Duitse keizer. Men sprak van een dubbele horizontale vazalliteit, via de
prins-bisschop een grondleen en via de Duitse keizer een ambtsleen.,
.,
Geschiedenis van 1040 tot 1366,
Wanneer in de 9e eeuw het erfland van Karel de Grote af te rekenen krijgt met innerlijke twisten
en invallen van de Noormannen verzwakte het koninklijk gezag. Doordat eigendomstitels en
investituurdocumenten vaak werden vernietigd door plunderingen, konden sommige graven zich als
usurpator gedragen. Zij eigenden zich in deze verwarring onrechtmatig delen van oude
graafschappen toe. In deze context verschijnen de graven van Loon rond het jaar 1040 plots ten
tonele. Er is alleszins geen geschreven bewijs dat het graafschap vóór 1031 bestond.,
Men vermoedt dat het graafschap Loon in 1040 een opgedragen leen van het Prinsbisdom Luik werd op
het ogenblik dat het graafschap Haspinga, waarvan het op zijn beurt een leen was, aan bisschop
Nithard van Luik werd afgestaan.,
.,
Een graaf van Haspinga was Arnold, een broer van Giselbert, de eerste graaf van Loon. De
leenrechtelijke band tussen hun beide ontstond hoogstwaarschijnlijk bij de regeling van de
erfopvolging door hun vader Rodolf. Arnold en Giselbert hadden een broer, bisschop Balderik II
van Luik, die mogelijk een rol heeft gespeeld bij de afstand van Haspinga aan Luik. De graaf
bezat ook gebieden in Waals Haspengouw en op de rechteroever van de Maas. Voor de rechtspraak was
hij een vazal van de keizer van het Heilige Roomse Rijk. Na Giselbert regeerde zijn zoon Emmo van
Loon van 1046 tot 1079.,
Vervolgens regeerden Arnold I van Loon van Loon, Arnold II van Loon, Lodewijk I van Loon, Gerard.
Gedurende het bestuur van Gerard verhuisde de hoofdplaats van het graafschap naar een nieuwe
grafelijke burcht in Kuringen genoemd het Prinsenhof. De meer centrale ligging en de nabijheid
van de abdij van Herkenrode die hij in 1182 stichtte en die als mausoleum voor het grafelijk
geslacht kon dienen, verklaarde deze wisseling.,
Vervolgens bestuurden Lodewijk II van Loon en Arnold III van Loon het graafschap. Deze laatste
schonk samen met zijn zus Machtildis, abdis van Munsterbilzen in 1220 een kapel met een
miraculeus Mariabeeld met aanhorigheden en de rechten aan de Duitse Orde waaruit later de
landcommanderij Alden Biesen ontstond. Arnold III stierf echter kinderloos. Lodewijk III van Loon
die het eerder verworven graafschap Rieneck bestuurde en zoon van de jongere broer van Arnold III
volgde hem op.,
Na deze tussengraaf bestuurde zijn opvolger Arnold IV het graafschap meer dan 50 jaar. Hij huwde
met Johanna, de enige dochter van de graaf van Chiny. Na de dood van zijn schoonvader erfde hij
het uitgestrekte graafschap Chiny. Na deze graaf kwamen de graven Jan van Loon en Arnold V van
Loon(1279-1323). Vijf van de acht kinderen van Arnold V traden in de Duitse Orde. Eén van hen,
Gerard van Loon was van 1317 tot 1324 landcommandeur van de Landcommanderij Alden Biesen.,
Na het kinderloos overlijden van Arnolds V opvolger, graaf Lodewijk IV van Loon in 1336 eiste zijn
neef, Diederik van Heinsberg de titel op. Pas in 1346 ging de prins-bisschop met deze dubieuze
machtswissel akkoord. Toen ook Diederik kinderloos stierf en zijn neef, Godfried van Dalenbroek
de titel opeiste, was de maat voor Luik vol en werd het graafschap, na een lange strijd in 1366,
ingelijfd nadat een andere pretendent en lid van de grafelijke familie, Arnold van Rummen, zijn
aanspraak op de titel tegen een levensrente van de hand deed aan de Luikse prins-bisschop.,
.,
Bibliografie,
Baerten, J., Het graafschap Loon (11e-14e eeuw). Ontstaan-politieke instellingen, (Maaslandse
Monografieën, 9), Assen, 1969.,
Lyna,J., Het graafschap Loon. Politieke en sociale overzichtelijke geschiedenis, Beringen, 1956.,
Vaes, J., Geschiedenis van het graafschap Loon in Europees perspectief, Hasselt, 2007.,
.,
Externe link,
Graven van Loon en Rieneck - http://de.wikipedia.org/wiki/Grafen_von_Rieneck ],

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Giselbert van Loon?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!