TIME 21.30 u
RELI ned.herv.
huisvrouw/apothekersassistente
crematie op Den en Rust.
Oorzaak: leeftijd
Tijdstip: 05:00
Zij is getrouwd met Pieter Cornelis Smits.
Toestemming voor het huwelijk is 10 oktober 1935 verkregen te Gorinchem .
Zij zijn getrouwd op 24 oktober 1935 te Gorinchem , zij was toen 23 jaar oud.ORDIZe zijn in de kerk getrouwd op 5 december 1935 te Batavia, zij was toen 23 jaar oud.
DATE 05 DEC 1935
PLAC Batavia
RELI ned.herv.
Kind(eren):
Zij was tijdens emigratieintermezzo 1952 werkzaam als laborante op de conservenfabriek te Aduard,dir.Steegstra..
Bij het burgerlijk huwelijk "met de handschoen" was zwager Jan Smits de substituut echtgenoot. Door deze
constructie kon zij op 's lands kosten naar Nederlands Indië reizen.Ze vertrok via Marseille
per MS Baloeran van de Rotterdamsche Lloyd.In november 1942 werd ze met haar 4 kinderen
door de Japanners geinterneerd vanuit Lawang in de "beschermde" wijk te Malang. De eerste
kampcommandant Funakushi (vlgs WJH) was nog redelijk geschikt : Sint Nicolaas mocht
gevierd worden; er was zelfs een pak beschikbaar. Zijn superieuren waardeerden eea niet en
stelden "Iwan de Verschrikkelijke" aan, waarbij tenminste 1 x vrouwen en kinderen getuigen
moesten zijn van het bewusteloos slaan van een medegevangene. De moeders probeerden eea
mbv hun breed uitgehouden rokken voor de kinderen te verbergen. Daarna volgden Soerakarta
ziekenzorgkamp Solo (transport uit Malang op 25-11, 30-11 en 5-12 1943), vervolgens begin juni 1945
Halmaheira te Semarang en bij de repatriëring Tjideng in Batavia. In het kamp vormde ze een
leefeenheid met "Tante Miep de Boer", die eveneens 4 kinderen had en het oppassen waarnam
terwijl Jet de corvees voor haar rekening nam. In het kamp verbouwde ze tomaten tegen de
barak aan - ze had het zaad verkregen uit tomaten die af en toe aan zieken waren uitgereikt.
Vocht en voeding bestonden uit de inhoud van de kinderpotjes. Op een zeker moment werd
ze gewaarschuwd, dat een Jap er met belangstelling naar stond te kijken, belangstelling die
meestal geen goeds beloofde.
Ze stoof naar buiten, zonder kampnummer en met sigaret in de mond en blafte de verbouwereerde
Jap toe; Mau apa - wat moet je- .Het had haar op een stevige afranseling kunnen komen te staan,
maar de Jap vroeg uitleg over de planten en waar ze ze voor nodig had. "de kinderen". Die
wilde hij dan wel eens zien, waarop de kinderen van Jet en Miep naar buiten gesommeerd werden.
Dat maakte indruk: de Jap vertrok, liet de tomaten ongemoeid, maar koelde zijn woede wel
op andere aanplant af. Na de Japanse Capitulatie verbleef ze in Semarang, waar typhus haar
het leven redde in de Bersiapperiode: het transport, dat ze naar Soerabaja zou brengen werd
door pemuda's (Indonesische vrijheidsstrijders) in de pan gehakt. Ze vertrok uiteindelijk op 5
december 1946 - 11 jaar na aankomst in Batavia - met de kinderen vanuit Batavia met het
vliegkampschip HMS Venerable - de latere Hr Ms Karel Doorman- naar Ceylon, waar in het
Rapwikamp (Recovery of Allied Prisoners of War and Internees) bij Kandy de gezinshereniging
plaats vond begin 1946. Zomer 1946 volgde repatriëring naar Nederland.
Wilhelmina Johanna Henriëtte Colthoff | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
1935 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pieter Cornelis Smits |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.