ruwe schatting (geen eigen bron).
haar geboortejaar heb ik gelijkgeschakeld aan dat van haar man, Dirck (Kuiper?) zie daar.
Haar naam is onbekend, vandaar de aanduiding: NN
Nomen Nescio (nomen= naam, nescio= ik weet (het) niet).
Zij is getrouwd met Dirck (Kuijper?) (STAMOUDSTE).
Zij zijn getrouwd rond 1685.
Naam onbekend
Helaas is de naam van deze Mysterieuze Vrouw (ook de naam der moeder van hun kind Jan Kuijper) onbekend.
De Zangeres Zonder Naam is het vast en zeker niet ;-) Gelet op het vernoemingspatroon, zou de voornaam van mevrouw Dirck (Kuijper?)-NN naam kunnen zijn: Aaltje (Aeltie) of Grietje of Anna, maar dat is allerminst zeker.
Relatie met Dirck. De moeder van Jan (alias Jan Dirkzen) Kuijper.
Haar partner is Dirck (geschatte geboortedatum ca. 1660, overlijdensdatum onbekend). Dat staat vast, want Dirck kan het bestaan van hun zoon onmogelijk in zijn eentje klaargespeeld hebben. Uit deze verbintenis kwam in elk geval een zoon voort, Jan (Jan Dirkzen) Kuijper (ca.1690-1762). Hoeveel kinderen meer er uit deze verbintenis met Dirck zijn voortgekomen kon niet worden vastgesteld.
Uit dit onderzoek is vast komen te staan dat deze Mysterieuze Vrouw de moeder is van een zoon: Jan Kuijper, alias Jan Dircxsz (naar schatting geboren ca. 1690 en begraven in Bergen NH tussen 1 en 22 april 1762). volgt ->>>>>
Daarmee is de Mysterieuze Vrouw in wezen de oer-moeder van alle Kuipers in deze genealogie.
***
Terugblik 2015.
Voorlopige onderzoeksresultaten uit 2015 gaven aanvankelijk een compleet ander beeld te zien:
Haar partner zou zijn: "JAN" KUIPER, geboren ca. 1660 (schatting) en overleden omstreeks 26-03-1724 (begraafdatum) en die Jan kon het bestaan van hun zoon Jan "Janszoon" (..) Cuijper onmogelijk alleen op zijn geweten hebben. Enfin: hun zoon zou zijn geboren naar schatting ca. 1690 en in ieder geval begraven te Bergen NH "omstreeks april 1762". (bron impost op het begraven te Bergen N-H)
Hoe kwamen wij er ook alweer bij dat de Mysterieuze Vrouw de moeder zou zijn van een zoon genaamd: Jan "Janszoon" Cuijper? Het bewuste patroniem "Jan"szoon was genoteerd bij diens begrafenis omstreeks april 1762, in de bron impost op het begraven te Bergen N-H. Uit dit patroniem volgde dat de naam van Jans vader eveneens Jan moest zijn. Toen dit vervolgens eveneens aan bleek te sluiten bij een begraafregistratie in dezelfde bron d.d. 26-03-1724 van ene "Jan Kuiper", waarvan dus aangenomen kon worden dat dit diens vader zou zijn, was de verwarring compleet.
Hier volgt een greep uit de vele huwelijksmogelijkheden met een Jan. Afgaande op louter voornamen zijn dat er teveel. Resultaten met andere achternamen zijn zo al buiten deze beschouwing gelaten.
Het vroegste civiele huwelijk in Bergen NH onder de naam Kui(j)per verschijnt pas op 09-febr-1744.
(Bron: schepentrouwboek Bergen NH). Daarvoor trouwden meerdere Jannen:
9-2-1687 Jan Jansz Jonggesel van Bergen trouwt Dieuwer Claes Jonged:r van Bergen
(mogelijk, Jan en Claes wellicht vernoemd)
4-1-1688 Jan Claesz Jonggesel van Bergen trouwt Lijsbet Garbrans Wed van Bergen
(mogelijk, Jan vernoemd, maar Lijsbet Garbrans onvernoemd
11-1-1689 Jan Claasz Jonggesel tot Oostdorp trouwt Maert Jans Jongedogter tot Oostd
Pieter Gerritsz Langh Dirck Dirckx en Pieter Jacobsz blanco
(mogelijk, Jan vernoemd, maar Maert onvernoemd)
8-2-1689 Jan Cornelisz Jonggesel van Bergen trouwt Grietie Aeriens Jonged:r in de banne van Oude Niedorp(mogelijk, Jan vernoemd, Grietie Aeriens vernoemd)
17-1-1690 Jan Arentsz Jonggesel van Bergen trouwt Jannitie Aeriens Jongedochter van Bergen
(mogelijk, Jan vernoemd, Jannitie Aeriens vernoemd)
Deze aanvankelijke hypothese is in 2016 verlaten.
***
Vervolg 2015. Het bleek dus ingewikkeld om een leuke man voor Mevrouw Kuiper te vinden. Misschien moest zij zich laten scheiden van Jan en het eens gaan proberen met een Dirk? Hun zoon heeft namelijk nog een veelzeggend alias: Jan "Dircxsz(oon)". Het alias Jan "Dirkzen" werd tussen 1710 en 1725 in verband met Jan Kuijper met enige regelmaat gebezigd om hem aan te duiden. Dit in tegenstelling tot Jan "Janszoon", een patroniem wat maar 1x gebezigd is, nl. bij zijn begrafenis in 1762. Ten aanzien van de nauwkeurigheid van deze begraafregistratie is bovendien twijfel gerezen, zie daar. Een Dirk zou dus veel beter bij haar passen.
Voorlopige conclusie. Over de voornaam van de stamoudste spreken twee groepen van bronnen elkaar in de loop van dit onderzoek tegen. Is de naam van de stamoudste nou Dirk of Jan? De naam Dirk geniet op dit moment zwaar de voorkeur. De consequentie die dit voor deze publicatie gaat hebben laat zich raden. Of vader Dirk genegen is om uit het grijze verleden te willen opdoemen om zijn gerechte plek in de generatie boven zijn zoon Jan Dircxsz in de genealogie van Kuijper in te nemen, zal eerst moeten worden aangetoond middels een betrouwbare bron (eigen document).
Een nieuwe onderzoeksvraag die oprijst is: "Wie is de ex-stamoudste, Jan Kuiper (geb. ca. 1660-ovl. 26-03-1724), dan wél? Als hij niet de vader van Jan Dircxz kan zijn, is er dan een andere familierelatie met Jan Kuijper (alias Jan Dircxsz)? Of is hij géén familie? Van het geen familie zijn, zijn in het Bergense maar zéér schaarse voorbeelden te vinden, zoals we verderop kunnen gaan zien. Het eerste geval dat op gaat duiken is dat van de Warmenhuizense Lijsebeth Cornelis Kuijper (ca. 1725-1752): zij is geen familie. Tweede geval zijn de gezusters Guertje en Aagje Krelis Kuijper (alias Oleve) die ook niet als familie te linken bleken.
Mocht de identiteit van de generatie van circa 1660 bij nader inzien duister blijven, dan heeft dit overigens geen verstrekkende gevolgen. De stamboom zal dan gewoon met 1 generatie ingekort/gemoderniseerd dienen te worden. Wanneer we de stamboom een kopje kleiner maken ("kill your darlings"), door de top eruit te halen, dan raakt Jan (alias Jan Dircxsz) Kuijper van circa 1690 automatisch bevorderd tot nieuwe stamoudste. De naam van de stamvader blijft dus luiden "Jan Kuijper".
***
Update. Eindelijk, de naam van mevrouws man is "her-ondekt"! Volgens dit onderzoek is zijn naam: Dirck.
HMK, 21 maart 2016
Kind(eren):
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Visualisatie.
De stamboom van Kuijper stel ik me voor als een fantastische oude boom met enorme, diepe wortels. De boom staat op een lommerrijke plek. Hij staat daar niet alleen, maar hij is vast onderdeel van een fabelachtig groot bos. Het is in de maand van mei en de zon streelt nog. Door de kruin van de boom waait een zacht briesje. Hierdoor lijkt het alsof de boom zachtjes fluistert: "Neem hier plaats". Laten we dat dan maar doen. Aan de voet van de boom blijkt het beschut. De brede stam geeft rugdekking en de bemoste bosgrond is opvallend zacht en koel. We nemen vanaf hier waar hoe de natuur door de lente in een staat van opperste paraatheid wordt gebracht. Overal om ons heen klinkt zenuwachtig geritsel en nerveus geknisper. Maar de oude boom bewaart zijn kalmte temidden van al dit tumult. In een sfeer van ontluikende ontwaking en opperste verwachting, gaat een aanstekelijke rust van hem uit. De diepgewortelde boom blijft kalm en onverstoorbaar. In de grond, voorbij de stronken, wacht ons een wirwar van namen. Het zijn de namen van onze voorouders, die we nooit hebben gekend. Poeh, dat gaat wel heel diep. Tja tot voor kort waren deze mensen voor ons nauwelijks voorstelbaar. Na wat gespit in de archieven zijn hun onveranderljike namen nu echter (her)ontdekt. Zij zijn waarneembaar geworden. Hun namen en de bijbehorende feiten staan nu beschreven in een genealogie. Boven de grond is het zichtbare deel van de boom. We zien hier met eigen ogen alle naamdragers die we kennen uit onze eigen ervaringen. We stellen ons voor hoe zij samen een fijnmazig netwerk vormen van takken en takjes en twijgjes en blaadjes. De overgrootouders die we kennen van oude foto's, vormen natuurlijk de takken, daar is niet veel fantasie bij nodig. Hun kinderen, onze opa's en oma's, die wij vaak persoonlijk kennen uit hun nadagen, zijn de takjes van de boom. Hun kindskinderen, onze eigen ouders, zijn als het ware meebuigende twijgjes. Wijzelf zijn als donkergroene, deels verkleurende blaadjes (haha wij hebben zeker al wat geschiedenis geschreven). Onze kinderen zijn waarneembaar als frisgroene sappige blaadjes. Zij hebben nog weinig geschiedenis gemaakt. Onze eventuele kleinkinderen zijn zichtbaar als opgerolde blaadjes, Zij zijn als nagenoeg onbeschreven bladen. & .. alle toekomstige kinderen, die zijn als het ware de knoppen aan de stamboom, die op uitbotten staan.
Al met al is het een flinke hoeveelheid lover. Die berg loof rust dan ook op een hele brede stam. In het hout van de stamboom is iets uitgekerft. Ik span me in om te zien wat dit allemaal voor moet stellen. De voorstelling laat zich echter niet zo gemakkelijk ontcijferen. Het kost me flink wat moeite. Ik span me in om het te lezen. Pffft al die moeite voor waarschijnlijk een stelletje vandalen! Maar dan ga ik het zien. Ach nee, het is nu eens geen hart met initialen dat de boom teistert. Het is een naam (!). Het is lastig leesbaar, maar ik ben er zeker van dat er iets staat als: 'Kuijper', of 'Kuiper' of zoiets, maar het kan ook 'Kuyper' zijn. Het is de naam van de stamboom.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Een Mysterieuze vrouw.
Antwoorden op vragen. Wat is de informatiewaarde van een genealogie?
In deze genealogie staan veel namen met de daarbij bijbehorende feiten beschreven. Maakt dat vroegere levens voor ons voorstelbaarder? Niet helemaal. De gevonden feiten zijn op zichzelf bezien juist, maar kloppende feiten blijven slechts fragmenten uit iemands totale leven. Je kan daar niet zomaar van alles bijhalen, laat staan erbij verzinnen. Mensen van vroeger dachten in sommige opzichten ook anders dan wij. Dat had alles te maken met de tijdgeest en met hun levensomstandigheden. Aan de andere kant verschilden hun emoties niet wezenlijk van de onze. Dat maakt het wel weer enigszins voorstelbaar.
Als lichtflitsen in de donkere nacht. De feiten.
De informatiewaarde van genealogische feiten is beperkt. Iemand vergeleek het eens met een lichtflits in een donkere nacht. Heel even meen je de omtrek van een persoon te ontwaren, maar die waarneming is te kort. Zo vluchtig als de nacht het silhouet prijsgaf, verdwijnt de gedaante, tegelijk met de lichtflits, weer in de duisternis. Ik ben het met deze vergelijking wel eens. Een genealogische feit is een momentopname uit iemands leven en een persoonsvermelding in een genealogie is vaak beperkt tot het beschrijven van een serie van momentopnames uit iemands leven. Hoe de persoon zelf over zaken (na)dacht, dat blijkt er vaak niet uit.
Kijkend door het glas. De verhalen.
Wanneer je een lichtflits in de nacht gebruikt als metafoor voor een genealogisch feit, welke metafoor gebruik je dan voor een persoonlijke getuigenis van/over een familielid? Bijvoorbeeld een persoonlijk verhaal dat een ouder iemand je vertelt over vroeger? Of het beeld dat oprijst uit iemands dagboek of een ander (ego)document. Met andere woorden, wat is de informatiewaarde van (levens)verhalen? Vaak zijn de verhalen terugblikkend (in retrospectief) gebracht, je kan dat vergelijken met het kijken naar een beeld via een achteruitkijkspiegel. Als wij genealogische feiten willen vergelijken met een persoonlijk verhaal, dan valt op dat verhalen veel meer informatiewaarde lijken te bevatten dan simpele genealogische feiten. Je kan bij een verhaal ook langer kijken naar het opgeroepen beeld. Toch is het beeld dat oprijst uit persoonlijke verhalen het best te vergelijken met het kijken naar een beeld door glas-in-lood of door matglas. We beseffen ons dat het beeld is gekleurd en gefilterd door de tijd en door de visie van de verteller op de feiten. De informatiewaarde van persoonlijke getuigenissen is dus groot maar is ook betrekkelijk, want ze is persoonlijk gekleurd door iemands mening en beïnvloed door (het verstrijken van) de tijd.
Als er een teletijdmachine zou bestaan, dan zou ik graag een babbeltje willen maken met de overgrootouders. Dan kan ik meteen het een en ander navragen. De generatie van de overgrootouders heeft iets magisch. Zij leefden echt in een héél andere tijd. Opa's en oma's, vaak verankert in ons (welliswaar kinderlijke) geheugen, zijn al veel voorstelbaarder.
Aan de voet van de boom voelt het beschut. Ik stel me voor hoe de boom temidden van een storm zal zijn, hij zal maar weinig meegeven, want de aarde houdt hij stevig vast. Een boom, en zeker een stamboom nodigt uit tot mijmeren, zo blijkt.
H.M.K. mei 2015
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mevrouw Dirck (Kuijper?) NN | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
± 1685 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dirck (Kuijper?) (STAMOUDSTE) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.