Karel was een telg uit het geslacht der Karolingen en kleinzoon van Karel Martel, de stamvader en naamgever van dit geslacht.
Martel was als legeraanvoerder zo machtig geworden dat hij de plaats van de Merovingische koningen innam, zonder zichzelt tot koning te benoemen. Zijn zoon, Pepijn de Korte, vader van Karel de Grote, werd de eerste koning der Franken uit het Karolingische huis.
Karel kreeg reeds tijdens zijn leven de bijnaam "de Grote" en geldt sinds de middeleeuwen als een van de belangrijkste heersers van het Westen. Het Frankische Rijk kende onder hem zijn grootste omvang. Met zijn kroning door paus Leo III op eerste kerstdag 800 in Rome, werd het keizerschap in West-Europa in ere hersteld. Hiermee volgde hij als het ware Romeinse keizers Augustus, Nero en Hadrianus op.
Reeds in het epos Karolus Magnus et Leo Papa (eind 8e eeuw) werd hij tot "Pater Europae" ("Vader van Europa") uitgeroepen. In 1165 werd hij door de paus heilig verklaard.
Na de dood van zijn vader in 768 werd diens koninkrijk verdeeld onder Karel en zijn broer Karloman. Op 9 oktober 768, het feest van Dionysius van Parijs, werd Karel in Noyon gekroond en Karloman in het nabijgelegen Soissons. Karel kreeg de gebieden langs de westelijke en noordelijke kusten, zijn broer de oostelijke gebieden. Drie jaar later overleed Karloman en nam Karel het oosten.
In 795 werd Paus Leo III tot paus gekozen. Hij verzekerde zich onmiddellijk van de ondersteuning van de Frankenkoning en stuurde Karel de Grote, de schutsheer van de kerk (patricius romanorum), de sleutel tot het graf van Petrus, evenals de banier van Rome toe. Op de eerste kerstdag van 800 werd Karel door Paus Leo III in de Oude Sint-Pietersbasiliek tot keizer gekroond. De patriarch van Jeruzalem stuurde de sleutel van het Heilig Graf naar Karel als symbolische erkenning van Karels beschermheerschap over de christenheid.
Karel zag zichzelf als Augustus Imperator Renovati Imperii Romani (Augustus Keizer van het Hernieuwde Romeinse Rijk) en aldus als directe opvolger van de Romeinse keizer. Zijn Frankische Rijk was daarmee volgens de opvatting van menig geleerde de opvolger van het Romeinse keizerrijk.
Met gedeeltelijk ingrijpende hervormingen, die zijn zoon en opvolger Lodewijk de Vrome grotendeels verder bespoedigde, reorganiseerde Karel de Grote het Frankenrijk ook intern. Het eerste doel was, de voorwaarden voor een bestuurspraktijk op schriftelijke grondslag te creëren. Om deze reden nam de onderwijshervorming een aanvang. In de Lex Frisionum werden de Friezen in het noordwesten en noorden van het koninkrijk op basis van hun traditionele wetten en gewoonten belangrijke privileges toegestaan. Zij werden als "Vrijen" bestempeld. Ook de indeling van Friesland in drie duidelijke afgebakende districten werd in de Lex Frisionum schriftelijk vastgelegd. Met de capitularia werd bovendien een verregaand uniforme wetgeving geschapen, alsook het rechtswezen en de rechtspraak hervormd. Het eertijds volkomen uiteenlopend geldwezen werd eveneens hervormd en de zilveren denarius als over het hele rijk geldende en voorkomende valuta ingevoerd.
Nadat er al enkele van zijn zonen gestorven waren, verhief Karel in 813 zijn enige legitieme erfgenaam Lodewijk de Vrome tot medekeizer. In 814 volgde Lodewijk de Vrome zijn vader op.
Sinds 810 leed Karel de Grote aan koortsaanvallen. In 811 maakte hij zijn persoonlijk testament op. Na een 47-jarige heerschappij stierf Karel de Grote op 28 januari 814 in Aken en werd in de paltskapel, de zogenaamde Mariakerk, bijgezet
Il est marié avec Hildegaard van Vintzgouw.
Ils se sont mariés.
C
Enfant(s):
Karel de Grote | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hildegaard van Vintzgouw |