Enfant(s):
egeron (ron) landman
Geboren te Badjubang - IndonesieÀà (1937) - Overleden vrijdag 4 november 2005 In gesprek met Harmen Landman, zoon
·ÄòIk wist dat ik een halfbroer had, maar had deze nog nooit ontmoet·Äô
was hij weer verdwenen. Op zeker moment woonde hij in ArgentinieÀà. Daar heb ik hem nog telefonisch gesproken. Vanaf mijn 32ste jaar tot zijn overlijden hebben we geen contact meer gehad.
Een achternichtje van mij - met wie mijn vader contact onderhield - belde mij dat mijn vader overleden was. Toen bleek dat hij al zo·Äôn twee jaar hier in Den Haag woonde. Nota bene een paar straten bij mij vandaan. Toen hij uit het buitenland terugkwam in Nederland heeft hij nog enige tijd bij zijn moeder
Mijn vader was een soort avonturier. Hij was werktuigbouwkundig ingenieur en heeft zijn hele leven gewerkt in de olie en het baggerwerk. Wij woonden in de Emiraten, Dubai. Toen ik vijf jaar was, overleed mijn moeder. Mijn moeder kan ik mij goed herinneren. Vanaf het overlijden van mijn moeder is het
contact met mijn vader verbroken. Ik ben opgegroeid bij mijn grootouders van moeders kant. Toen ik zo·Äôn jaar of 28 was, zocht mijn vader contact met mij. Gedurende drie jaar zocht hij een paar keer per jaar contact. Maar steeds - en dat is typisch mijn vader - als ik met hem contact zocht,
(mijn andere oma) gewoond. Nadat zij was overleden heeft hij elf maanden bij zijn nicht in Den Haag gelogeerd. Die heeft een kamer in een soort pension voor hem gevonden waar hij de laatste twee jaar heeft gewoond. Daar leed hij de laatste jaren een nogal armoedig bestaan. Dat staat nogal in contrast met het leven dat hij eerder had. Hij heeft altijd goed werk gehad en had ook een zeer behoorlijk inkomen. Maar, avonturier die hij was, bekommerde hij zich niet
zo over later. Hij was niet verzekerd en de pensioenen die hij opbouwde, liet hij steeds weer uitbetalen. Het gevolg was dat hij uiteindelijk aangewezen was op zijn AOW.
Na zijn dood hoorden wij dat zijn gezondheid de laatste tijd nogal te wensen overliet. Zijn hospes klopte op de bewuste ochtend van zijn overlijden op zijn kamerdeur om te zeggen dat hij de schilder de achterkant van het huis wilde laten opnemen. Toen mijn vader geen gehoor gaf, werd snel duidelijk dat het mis was. Hij is aan een hartaanval in zijn slaap overleden.
Ik wist dat ik een halfbroer had, maar had deze nog nooit ontmoet. Toen ik
weer eens via internet op zoek was naar mijn vader om te weten waar hij nu weer uithing, kwam ik een oproep tegen van de vrouw van mijn halfbroer. Die bleek in Antwerpen te wonen.
Mijn halfbroer Nicolaas, die 10 jaar ouder is dan ik, heb ik zo·Äôn vijf maanden voor de dood van mijn vader ontmoet. Ik moet zeggen dat ik erg blij ben mijn halfbroer te kennen, vooral omdat we heel goed met elkaar overweg kunnen.
Toen ik het bericht kreeg dat mijn vader was overleden zat ik in een vergadering in Roermond. ·ÄòIk ben direct teruggere- den naar Den Haag en Nicolaas is in Antwerpen op de trein gestapt. Onder- weg hadden we telefonisch contact om te overleggen wat we moesten doen. We waren het er samen over eens dat, gezien het feit dat onze vader nooit naar ons omgekeken had, het niet gerechtvaardigd was de kosten van de uitvaart op ons te nemen.
De recherche had ons al geattendeerd op de mogelijkheid van een uitvaart van de Sociale Dienst. En zo is het ook gegaan. Achteraf sta ik nog volledig achter dat besluit. De relatie die
Nicolaas en ik met mijn vader hadden, liet ons eigenlijk geen andere keuze. Mijn vader is gecremeerd, dat hebben wij zo beslist. De manier waarop de Sociale Dienst de uitvaart heeft geregeld was overigens erg netjes.
Natuurlijk is het, als je terugkijkt, een verhaal met een trieste kant. Het posi- tieve van alles wat er gebeurd is, is dat ik mijn halfbroer heb leren kennen.
Van de uitvaart van Egeron Landman heeft de IKON opnames gemaakt.
In de serie Donderdag Documentaire werd op 29 december 2005 een aflevering uitgezonden over uitvaarten van de Sociale Dienst Den Haag.
Egeron (Ronnij) Landman | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Onbekend |