He is married to Hildegarde van Vintzgouw (Van Zwaben).
They got married in the year 771, he was 22 years old.
Child(ren):
Karel de Grote (2 april 742 of 743 - Aken, 28 januari 814), Koning der Franken, koning van Longobarden en Rooms keizer Karel, de zoon van Pippijn III, de Jongere, die later de Grote zou worden genoemd, werd geboren op 2 april 742. Hij stierf in Aken op 28 februari 814 en werd dus bijna 70 jaar. Hij was de oudste zoon van Pippijn III en Bertrada.
Samen met zijn broer Karloman en zijn vader werd hij in 754 gekroond door paus Stefanus II. Bij deze gelegenheid ontving hij de titel Patricius Romanorum, een titel die hem de verplichting oplegde de Kerk van Rome te beschermen.
Samen met zijn broer volgde hij zijn vader, na diens dood in 768, op als koning der Longobarden. Na de dood van Karloman in 771, werd Karel de alleenheerser over het Frankische rijk. In Frankrijk wordt hij Charlemagne genoemd.
In talrijke veldslagen tussen 772 en 804 onderwierp Karel de Grote de nog heidense Saksen en dwong hen tot de aanname van het Christendom. Tussen 772 en 804 leidde Karel de Grote veel meedogenloze veldtochten in het Saksische gebied. Zijn voornaamste tegenstander was Widukind. In deze periode werden onder meer de bisdommen Münster en Osnabrück gesticht.
Door paus Hadrianus I werd hij te hulp geroepen in de strijd tegen de Longobarden. Hij veroverde hun rijk in 773/4 en verenigde het met het Frankische rijk in 774, waarna hij zich kroonde met de Longobardenkroon. De militaire inspanningen voor het verslaan van het Avarenrijk waren immens en duurde meer dan tien jaar. De overwinning van Karel de Grote op de Avaren in 775 leverde een grote oorlogsbuit op. Doorgaans streed Karel de Grote tegen arme volken en was de opbrengst gering. De Avaren uit het huidige Hongarije vormden een uitzondering. "Zij hadden Byzantium jarenlang goud, sieraden en edelstenen afgeperst," schreef Bas Blokker. De rijke schat, waaronder goud en sieraden, werd op zestien ossenwagens naar Aken gebracht.
Vanaf 778 streed Karel in Spanje tegen de Arabieren en de Basken.
In 783 huwde hij de Alamaanse Hildegard na verstoting van zijn eerste vrouw. Bij Hildegard kreeg hij drie kinderen: Karel, Pippijn en Lodewijk.
Karel de Grote ondernam verschillende veldtochten in het noorden van het land. Ten slotte werd de Elbe de oostgrens van zijn rijk.
Karel stelde de grenzen van zijn rijk veilig door het instellen van marken, waar hij markgraven benoemde. Deze graven hadden een zekere vrijheid in het besturen van hun eigen mark. Door de stabilisatie van zijn Rijk werd hij een machtig heerser. Als beschermheer van Rome liet hij zich door paus Leo III kronen tot keizer van zijn Roomse rijk.
Bevorderde de handel
Karel de Grote werd aanvankelijk niet erkend door Byzantium en daarom leverde dat weer strijd op in Italië, maar met de vrede van Aken in 812 zag Karel af van Dalmatië en Venetië en werd daarom door het Oost-Romeinse Rijk alsnog geaccepteerd.
Ter bevestiging van de eenheid in zijn rijk organiseerde hij een eenvormig bestuurlijk en justitieel apparaat. Hij bevorderde de handel, de landbouw en de culturele ontwikkeling van zijn onderdanen. Hij trok geleerden aan als adviseurs en bevorderde het onderwijs onder meer door de bouw van kloosterscholen. Hij liet in zijn rijk verschillende paleizen bouwen, waar hij gedurende zijn inspectiereizen van tijd tot verbleef, maar zijn voorkeur bleef toch uitgaan naar zijn Palts in Aken.
Opgevolgd door Lodewijk de Vrome
Karel de Grote trachtte verband te leggen tussen de antieke, de christelijke en de Germaanse idealen, waarmee hij de grondsteen legde voor het christelijke Europa van later eeuwen. Hij werd opgevolgd door Lodewijk de Vrome.
(Bron: https://www.absolutefacts.nl)
The data shown has no sources.