Dat Eeltje plezier beleefde aan zeilen blijkt uit het volgende voorval: (Eeltje Hoekstra van “t Huis ter Noord)
"t gebeurde op een vrijdag en er woei een hevige zuidwester storm. om half twaalf kwam Tjalling Sipma die met zijn schip aan Camstraburen lag, bij Eeltje Hoekstra met de vraag: "Hoe komt het vanmiddag, met dit weer?"
Waarop Eeltje antwoordde: "Farre, fansels!"
'Jamaar," vroeg Tjalling weer, " zou de mast dit wel kunnen houden?"
Hierop had Eeltje ook een antwoord: "Als onze mast het niet kan houden, is dat een goede reden om een nieuwe aan te schaffen." Precies om twaalf uur, zoals gewoonlijk, werden de touwen in de Arendstuin losgegooid en begon de thuisvaart.
Het ging na de hoek van de Eewal prachtig en het schip begon flink snelheid te maken. Op Snakkerburen lag Sipma voor de wal zijn mast was inderdaad geknapt.
Maar Huis Ter Noord ging door, voorbij Lekkum ging het in hoog tempo door het Lekkere Rak en het Miedumer Rak. Door de bochtige Dokkumer Ee lag het
schip dan over de ene en dan over de andere kant. Net voor Wijns riep vader tegen Eeltje: "Hoe komt het met de korven in het ruim?"
Wat was het geval? ln het ruim stonden twee manden met serviesgoed, die kwamen van Sneek en waren bestemd voor Albert Westra in Oudwoude. Ze waren wel vastgebonden maar tegen het zo schuin hangen was het vastbinden niet bestand, de manden begonnen heen en weer te rollen. Doordat ze een schuine vorm hadden,
was de inhoud er grotendeel uitgeslingerd. Eeltje hoorde het aan en zei tegen vader: "Net oan tinke, dat sjogge wy moarn wol. Dit silen giet fiersten te moai!"
De snelle thuisvaart kostte toen vier uren en vijftien minuten, een tijd die later nooit meer is gehaald, zelfs na het plaatsen van de motor in l9l6 niet. De 'diggels' ziin
later met een kruiwagen op het erf van Eeltje gereden en daar 'bedobbe'.
Uit herinneringen van J. Veenstra Oudwoude