He is married to Adriana Wilhelmina Hirschig.
They got married on May 20, 1859 at Alkmaar, he was 38 years old.
"De rechtbank te Alkmaar heeft op 7 Juni jl. in eene der procedures, die gevoerd worden naar aanleiding van het testament van mejonkvrouw M. M. Snouck van Loosen, een uit een rechtskundig oogpunt alleszins belangrijk vonnis gewezen. De Enkh. Crt. deelt daaromtrent het volgende mede: Een der legatarissen, de notaris H. J.de Lange te Alkmaar, dagvaardde de heeren G. Wendelaar te Amsterdam en W. Lakenman te Enkhuizen - die volgens de woorden van dat testament tot erfgenamen zijn ingesteld, onder den last om alles wat zij uit de nalatenschap ontvangen aan te wenden tot het in het leven roepen eener stichting - tot afgifte van een aan hem besproken legaat. - In dat geding kwam mevrouw Adela Fortunata Moris, weduwe van den Heer W. van Aken te Antwerpen, als voogdes over en harer kinderen,tusschenbeide, onder meer bewerende, dat genoemde heeren G. W. en W. L., te haren opzichte geen rechten konden ontleenen aan het zoogenaamde testament der erflaatster, dat niet bij openbare akte was verleden, maar gezegd werd eigenhandig door haar te zijn geschreven en in eenen omslag gesloten aan eenen notaris was ter hand gesteld, zoolang zij niet hadden bewezen, dat dit geschrift geheel met de hand der erflaatster was geschreven, wat zij verklaard had niet te erkennen. De rechtbank gelastte toen de overbrenging van het testament ter griffie, waaraan voldaan werd. Tevens benoemde zij op verzoek der heeren G.W. en W. L., die zich genoodzaakt zagen, overeenkomstig de leer van den Hoogen Raad, het bewijs te leveren dat het testament der erflaatster geheel met hare hand was geschreven, tot deskundigen, om de echtbank hieromtrent voor te lichten, de heeren W. Degenhardt, J. H, Gartsen en W. H. de Groot, allen hoofd eener school te Amsterdam. Toen men zoover gevorderd was, moesten partijen overeenkomen over de stukken van vergelijking, die aan de
deskundigen bij het door hen te doen onderzoek zouden worden ter hand gesteld. De eenige geschriften, die ten deze in aanmerking konden komen, ziin authentieke akten, of onderhandsche geschriften door partijen erkend. De heeren G. W. en W. L. stelden diensvolgens voor vier naamteekeningen der erflaatster, die zij gesteld had op notariëele akten en hare naamteekening op de akte van bewaarneming van het testament. Hiertegen bestond dan ook niet het minste bezwaar, zoodat die akten, waarop vijf handteekeningen der
erflaatster voorkomen, werden toegelaten als stukken van vergelijking. De heeren G. W. en W. L. verlangden echter verder, dat ook het opschrift, dat door de erflaatster, volgens de akte van bewaarneming, eigenhandig op den omslag van het testament was geschreven, als stuk van vergelijking zou worden toegelaten, bewerende dat dit opschrift een geheel zou uitmaken
met de authentieke akte van bewaarneming en daardoor evenzeer authentiek zou zijn als die akte zelve. Diezelfde leer was nog kort geleden verkondigd door het gerechtshof te Leeuwarden en de rechtbank te 's-Hertogenbosch, terwijl daarentegen de rechtbank te Winschoten zich in tegonover'gestelden zin had uitgelaten. Nadat in dit incident de schriftelijke behandeling was afgelopen, en de raadsleden van partijen de wederzijdsche sustenuen hadden toegelicht, besliste de rechtbank bij breed gemotiveerd vonnis, hoofdzakelijk op gronden ontleend aan de geschiedenis der wetsbepalingen die deze quaestie beheerschen, dat dit opschrift op den omslag van het daarin vervatte geschrift geenerlei authentiek karakter draagt, alzoo als onderhandsch niet worden aangemerkt, en, nu het handschrift daarvan niet door partij is erkend, niet als stuk van vergelijking mag worden toegelaten. De vraag of het geschrift, dat in bovenvermelden omslag
was vervat, geheel met de hand van mej. Snouck van Loosen is geschreven, zal nu door de deskundigen moeten worden beantwoord, uitsluitend door vergelijking van dit geschrift met de letters die de naamteekening der erflaatster samenstellen". (Uit: Nieuws van de Dag - 20 juni 1888)
The data shown has no sources.